Liturgjia e Fjalës – 14 gusht – Shën Maksimilian Maria Kolbe

14 gusht, Shën Maksimilian Maria Kolbe, meshtar dhe martir

 

Përkujtim

 

     Maksimilian Maria Kolbe lindi në Poloni më 8 janar 1894; hyri ende i ri ndër Konventualët Minorë dhe u shugurua meshtar në romë në vitin 1918.

     Me një përkushtim të veçantë ndaj Nënës Virgjër, themeloi “Ushtrinë e Zojës së Papërlyer”, që e përhapi në atdhe dhe në të tjera anë të botës.

     Misionar në Japoni, filloi të përhapë fenë e krishterë me fjalën dhe me shtypin.

     Kur u kthye pas disa vitesh në atdhe, vazhdoi veprimtarinë e vet apostolike dhe mariane.

     Gjatë luftës së dytë botërore, qe dërguar në kampin e përqendrimit të Auschwitz-it ku e ofroi jetën e vet në vend të asaj të një shoku burgu. Vdiq në bunkerin e urisë më 14 gusht 1941.

     Qe shpallur të lumtur nga Pali VI në vitin 1971 dhe kanonizuar, me titullin e martirit, më 10 tetor 1982, nga Gjon Pali II.

 

     Nga Përbashkorja e një martiri (fq. 1563) ose e barinjve (fq. 1588) me psalmet e ditës në psalter.

 

Ftesa

 

D    O Zot, hapi buzët e mia.

C    Dhe goja ime do të kumtojë lavdet e tua.

 

Në shërbesën e së dielave dhe të ditëve të javës:

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

      Psalmi 95 /94/ 

 

Grishje për të lavdëruar Hyjin

 

      Nxitni njëri-tjetrin dita-ditës deri sa të zgjasë kjo “Sot” (Heb 3, 13).

 

Ejani t’i këndojmë Zotit, *

      t’i brohorasim Hyjit, Shëlbuesit tonë.

T’i dalim para me falënderje, *

      t’i këndojmë këngë hareje!

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

Sepse Hyj i madhërishëm është Zoti, *

      Mbret i madhërueshëm mbi të gjithë  zotat!

Sepse në dorën e tij janë thellësitë e tokës, *

      të tijat janë edhe majat e maleve,

i tiji është deti ‑ ai e krijoi, *

      duart e tija e formuan tokën.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Ejani ta adhurojmë, të biem përmbys para tij, *

      të biem në gjunjë para Zotit që na krijoi!

Sepse ai është Hyji ynë,

          ne jemi populli i kullosës së tij, *

      grigja që ai ruan.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Oh sikur ta ndienit sot zërin e tij: *

      “Mos e bëni zemrën tuaj gur porsi në Meribë,

porsi në ditë të Masës në shkretëtirë, †

      kur etërit tuaj më vunë në sprovë: *

      më provuan megjithëse i kishin parë veprat e mia.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Dyzet vjet më mërziti ajo brezni †

      e thashë: ‘Popull zemërluhatshëm është ky, *

      që s’i njeh udhët e mia.’

Prandaj u përbetova në hidhërimin tim: *

      ‘Askurrë s’do të hyjnë në prehjen time!’”

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Shërbesa e leximeve

 

     Himni

 

     O Martir, bëje të lumtur

     ditën tënde të ngadhënjimit,

     që ty fitues të jepet

     shpërblim kurora e gjakut.

 

     Me këtë nga errësira e shekullit

     xhelat mposhte e gjykatës,

     ky të ngriti në qiell e ditët

     triumfues në Krishtin t’i bëri.

 

     Tashti pjesëtar me engjëjt

     shkëlqen me rrobë të shquar,

     që dëshmues i/e pamposhtur

     në përrenj gjaku e lave.

 

     Tash më rri pranë e lutu,

     që Krishti i qetë ndaj t’vetve

     ta kthejë veshin mëshirues,

     mos t’i njehë gjitha fajet.

 

     Paksa këtu depërton

     nga Krishti lyp mbështetje,

     që shqiset e rënduara

     të ndiejnë lehtësinë e faljes.

 

     Atit dhe Birit nderi

     bashkë me Shpirtin jetëdhënës,

     ty kurorë t’përjetshme

     të vënë në treme të lumturisë. Amen.

 

      Ose një himn tjetër, apo një këngë e miratuar nga autoritetet kishtare.

 

Ant. 1 Do t’ju urrejnë për shkak të emrit tim:

     por ai që do të jetë besnik deri në fund,

     do të shëlbohet.

 

Psalmi 2   (1-12)

 

Përse paganët çohen peshë *

     e përse popujt bluajnë punë të kota?

 

Mbretërit e tokës po ngrihen, *

     princat me përbetim çohen kundër Zotit e Mesisë së tij:

 

»Le t’i këputim vargjet e tyre, *

     le ta flakim prej nesh zgjedhën e tyre!«

 

Qeshet Ai që selinë e ka në qiell, *

     i Larti Zot i përqesh ata!

 

Pastaj u thotë në hidhërimin e vet, *

     me felgrimin e hidhërimit të vet i huton:

 

»Unë e kam shuguruar mbretin tim *

     mbi Sion, malin tim të shenjtë!«

 

Unë do ta shpall vendimin e Zotit. †

     Ai më tha: »Ti je im Bir, *

     unë sot të linda!

 

M’i kërko e unë për pronë do të t’i jap popujt, *

     nën sundimin tënd gjithçka përfshin toka.

Sundo mbi ta me skeptër hekuri *

     dhe do t’i thyesh porsi vegsha vorbëtari!«

 

E tash pra, merrni vesh, o mbretër, *

     mësoni ju që gjykoni dheun!

Shërbeni Zotit me frikë të madhe, *

     nënshtrohuni Atij me nderim e dridhje,

 

bëni siç kërkon Ai që të mos hidhërohet *

     e të sharroni nga udha.

Papritmas flakë i ndizet zemërimi. *

     Lum zemra e atyre që shpresojnë në Të!

 

Ant. 1 Do t’ju urrejnë për shkak të emrit tim:

     por ai që do të jetë besnik deri në fund,

      do të shëlbohet.

 

Ant. 2 Vuajtjet e tashme nuk mund të krahasohen

     me lavdinë që do të shfaqet në ne.

 

Psalmi 11 /10/  (1-7)

 

Jam ndore të Zotit!

           Përse atëherë i thoni shpirtit tim: *

     »Fluturo si shpend në mal!

Ja, keqbërësit harkun e shtrënguan, †

     mbi kordë shigjetën vendosën *

     për t’i shigjetuar fshehtas të drejtët.

 

Kur themelet janë të luhatura, *

     çfarë mund të bëjë i drejti?«

 

Zoti është në Tempullin e vet të shenjtë, *

     Zoti fronin e ka në qiell.

 

Sytë e tij vëzhgojnë të vobektin, *

     qerpikët e tij shqyrtojnë bijtë e njerëzve.

Zoti shqyrton të drejtin e të paudhin, *

     ai e urren atë që e do paudhësinë.

 

Mbi mëkatarë do të bëjë të bjerë prush: *

     zjarr, sulfur e stuhi është pjesa e trashëgimit të tyre.

 

Zoti është i drejtë e drejtësinë e ka për zemër: *

     të drejtët do ta shikojnë fytyrën e tij.

 

Ant. 2 Vuajtjet e tashme nuk mund të krahasohen

     me lavdinë që do të shfaqet në ne.

 

Ant. 3 Zoti e provoi, si arin në flakë;

     i pëlqeu si fli shkrumbimi.

 

Psalmi 17 /16/   (1-15)

 

Dëgjoje, o Zot, çështjen time të drejtë, *

     vështroje lutjen time,

Vëri vesh lutjes sime *

     që del nga buzët joshtiracake.

 

Prej teje le të më vijë vendimi gjykues, *

     sepse vetëm sytë e tu shikojnë të drejtën.

Sprovoje zemrën time, vëreje atë natën, *

     më sprovo me zjarr: në mua nuk do të gjesh padrejtësi.

 

Goja ime s’gabon siç veprojnë njerëzit, *

     në saje të fjalëve të buzëve të tua

           iu shmanga udhës së mujsharit.

Mbaj hapat e mi brenda shtigjeve të tua, *

     që këmbët të mos më marrakoten.

 

Në ndihmë të thërras ty, o Hyj, e më vështro, *

     ma prir veshin tënd e dëgjo fjalët e mia,

 

madhëroje mbi mua dashurinë tënde, †

     ti që i shpëton nga armiku *

     ata që shpresojnë në të djathtën tënde.

 

Më ruaj porsi bebëzën e syrit, *

     më fsheh nën hijen e krahëve të tu,

prej syve të të pabesëve që po më përndjekin. *

     Armiqtë e mi të tërbuar po më rrethojnë gjithkah.

 

Nga zemra e padhimbshme *

     goja u flet kreni.

Ja, po më afrohen tani po më rrethojnë *

     m’i ngulën sytë për të më përplasur për tokë.

 

Të ngjashëm me luanin e gatshëm për pre, *

     më zogun e luanit që rri gati në pritë.

 

Ngrihu, o Zot, deli para, përplase përdhé, *

     me shpatën tënde ma shpëto jetën prej të paudhit!

Prej vdekatarëve nga dora jote, o Zot, *

     prej vdekatarëve që s’kanë pjesë në jetë.

 

Mbushua, ani, me të mirat e tua barkun, †

     le të ngopen edhe fëmijët e tyre *

     e le të teprojë edhe për foshnjat e tyre!

 

E unë në pafajësi do ta shikoj fytyrën tënde, *

     e një ditë, kur të zgjohem,

           do të kënaqem me praninë tënde.

 

Ant. 3  Zoti e provoi, si arin në flakë;

     i pëlqeu si fli shkrumbimi.

 

     D Më kaplojnë ankthi dhe tmerri,

     C por fjala jote është ndihma ime.

 

     Leximi i parë

 

     Prej Letrës së dytë të shën Palit apostull drejtuar Korintianëve   4, 7 – 5, 8

 

     Vëllezër, ne e mbartim këtë visar në enë argjile, që kjo fuqi e pakrahasueshme të shihet se është e Hyjit e jo prej nesh. Po, nga çdo anë jemi të ndrydhur, por jo të ngushtuar; jemi të pështjelluar, por jo të dëshpëruar, të salvuar po, por jo të lënë, të hedhur andej‑këndej po, por jo të rrëzuar, gjithmonë i mbartim në trupin tonë grahmat e vdekjes së Jezusit, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë. Sepse, gjithmonë të gjallë, jemi gati të vdesim për dashurinë e Jezusit, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë të vdekshëm. Kështu në ne vepron vdekja, kurse në ju jeta. E pasi kemi të njëjtin shpirt feje, sikurse është në Shkrim shenjt: ‘Besova, prandaj edhe fola’, edhe ne besojmë, prandaj edhe flasim, sepse e dimë se Ai që ngjalli Jezusin Zot, edhe ne do të na ngjallë bashkë me Jezusin dhe do të na vërë bashkë me ju pranë vetes. E të gjitha këto ngjajnë për ju: që hiri ‑ i shumëzuar ‑ të bëjë sa më të begatshëm falënderimin e bashkësisë së shtuar, në lavdi të Hyjit.

     Prandaj, nuk e humbim guximin, por, edhe nëse njeriu ynë i jashtëm shkon duke u shkatërruar, njeriu i brendshëm dita‑ditës përtërihet. Sepse vështirësia jonë e lehtë dhe e përkohshme na sjell një lavdi të përjetshme, pa krahasim më të madhe. Ne nuk kemi për qëllim të fitojmë gjërat e dukshme, por ato që nuk shihen; sepse sendet e dukshme janë të përkohshme, kurse sendet që nuk shihen janë të përjetshme.

     Sepse e dimë se, nëse shtëpia jonë tokësore ‑ kjo tendë, shkatërrohet, kemi godinën prej Hyjit banesë të përjetshme, qiellore, që nuk është e punuar nga duart e njeriut. Ne në këtë banesë dënesim e dëshirojmë përmbi të ta veshim banesën tonë qiellore, merret vesh, nëse do të gjendemi të veshur e jo të zhveshur. Sepse ne që gjendemi në këtë tendë dënesim porsi nën barrë të rëndë meqë nuk dëshirojmë të zhvishemi, por të vishemi mbi të me një tjetër që kështu jeta ta përpijë atë që është e vdekshme. E Ai që na krijoi për këtë qëllim është Hyji, i cili na dha kaparin ‑ Shpirtin Shenjt.

     Kështu, pra, jemi gjithmonë plot shpresë edhe pse e dimë se deri të banojmë në këtë trup, jemi të mërguar, larg Zotit; sepse jetojmë në fe e jo në pamje të Zotit. Për këtë arsye edhe jemi plot shpresë e më fort dëshirojmë ta lëshojmë banesën e këtij trupi për të banuar te Zoti.

 

     Përgjigjja       Krh. Mt 5, 11. 12a. 10

 

     C Të lumët ju kur t’ju shajnë e t’ju salvojnë për shkak timin. * Gëzohuni e galdoni, sepse i madh do të jetë shpërblimi juaj në qiell.

     D Lum ata që salvohen pse kryejnë çka Hyji kërkon: sepse e tyre është Mbretëria e qiejve.

     C Gëzohuni e galdoni, sepse i madh do të jetë shpërblimi juaj në qiell.

 

      Leximi i dytë

 

     Nga letrat e shën Maksimilian Maria Kolbe

     (Krh. Shkrimet e Maksimilian M. Kolbe, përkthim italian, Vëll. I, Firenze 1975, fq. 44-46. 113-114)

 

     Zelli apostolik për shpëtimin dhe shenjtërimin e shpirtrave

 

     Jam i mbushur me gëzim, vëlla fort i dashur, për zellin e zjarrtë që të shtyn të nxitësh lavdinë e Hyjit. Në kohët tona, vërejmë, jo pa trishtim, përhapjen e “indiferentizmit”. Një sëmundje pothuajse ngjitëse që shkon duke u përhapur në forma të ndryshme, jo vetëm tek besimtarët në përgjithësi, por edhe mes anëtarëve të instituteve rregulltare. Hyji është i denjë për lavdi të pakufi. Shqetësimi ynë i parë dhe kryesor duhet të jetë t’i japim lavdi në masën e dobësive të forcave tona, të vetëdijshëm se nuk mund ta lavdërojmë aq sa e meriton.

     Lavdia e Zotit shkëlqen para së gjithash në shpëtimin e shpirtrave që Krishti i ka shëlbuar me gjakun e tij. Dhe nga kjo rrjedh se detyra parësore e misionit tonë apostolik është që të dhurojë shpëtimin dhe shenjtërimin e një numri sa më të madh të shpirtrave. Dhe ja, me fjalë të pakta mjetet më të përshtatshme për të arritur lavdinë e Hyjit në shenjtërimin e shpirtrave. Hyji, shkenca dhe urtia e pafund, që njeh në mënyrë të përsosur atë që duhet të bëjmë për të rritur lavdinë e tij, e tregon normalisht vullnetin e tij nëpërmjet përfaqësuesve të tij mbi tokë.

     Dëgjesa, dhe ajo e vetmja, është ajo që na e tregon me siguri vullnetin hyjnor. Është e vërtetë se eprori mund të gabojë, por ai që dëgjon nuk gabon. I vetmi përjashtim është kur eprori të urdhëron diçka që shumë qartë, edhe në gjëra të vogla, shkon kundër ligjit hyjnor. Në këtë rast ai nuk është më shprehës i vullnetit të Hyjit.

     Hyji është gjithçka: vetëm ai është i pakufi, tejet i urtë, Zotëri tejet zemërbutë, krijues dhe Atë, fillim dhe mbarim, urti, pushtet dhe dashuri. Gjithçka që ekziston jasht Hyjit ka vlerë vetëm nëse i drejtohet atij, që është krijuesi i të gjitha gjërave, shëlbues i njerëzve, qëllimi i fundit i të gjitha krijesave. Ai na e shfaq vullnetin e tij dhe na tërheq nga vetja nëpërmjet përfaqësuesve të tij mbi tokë, duke dashur të shërbehet me ne për të tërhequr nga vetja shpirtra të tjerë dhe për t’u bashkuar me të në dashuri të përkryer.

     Merre para sysh, vëlla, sa e madhe është, në saje të mëshirës së Hyjit, dinjiteti e gjendjes sonë. Nëpërmjet udhës së dëgjesës ne i tejkalojmë kufijtë e vogëlsisë sonë, dhe i përshtatemi vullnetit të Hyjit i cili na udhëheq që të veprojmë drejt me urtinë dhe maturinë e tij të pafund. Duke e pranuar këtë vullnet hyjnor të cilit asnjë krijesë nuk mund t’i bëjë ballë, bëhemi më të fortë se të gjithë.

     Ky është shtegu i urtisë dhe i maturisë, e vetmja udhë në të cilën ne mund t’i japin Hyjit lavdinë më të madhe. Po të ekzistonte një udhë e ndryshme dhe më e përshtatshme, Krishti me siguri do e shfaqte me fjalë dhe me shembull. Periudha e gjatë e jetës së fshehtë të Nazaretit është e përmbledhur në Shkrimin shenjt me këto fjalë: “Dhe i dëgjonte.” (Lk 2, 51). E gjithë pjesa tjetër e jetës së tij është nën shenjën e dëgjesës, duke treguar shpeshherë se Biri i Hyjit ka zbritur mbi tokë për të kryer vullnetin e Atit.

     Ta duam, pra, vëllezër, me gjitha fuqitë tona Atin qiellor që është plot me dashuri për ne; dhe dëshmia e dashurisë sonë të përkryer le të jetë dëgjesa, për t’u ushtruar para së gjithash kur na kërkon të flijojmë vullnetin tonë. Vërtet nuk njohim libër tjetër më të madhërishëm se sa Jezu Krishtin e Kryqëzuar, për të përparuar në dashurinë e Hyjit. Të gjitha këto gjëra do t’i fitojmë më lehtë nëpër ndërmjetësinë e Virgjërës së Papërlyer që Hyji, në mirësinë e tij, e bëri shpërndarëse të mëshirës së tij. Nuk ka asnjë dyshim se vullneti i Marisë është vetë vullneti i Hyjit. Duke iu kushtuar asaj, bëhemi në duart e saj mjete të mëshirës hyjnore, ashtu siç ishte edhe ajo në duart e Hyjit.

     Të lejojmë, pra, të jemi të udhëhequr nga ajo, të lëmë të udhëhiqemi për dore, të qetë dhe të sigurt nën udhëheqjen e saj. Maria do të mendojë për të gjitha ato që kemi nevojë, do të na i jap të gjitha dhe duke larguar çdo ngushtësi dhe vështirësi do t’u vijë menjëherë në ndihmë nevojave tona trupore dhe shpirtërore.

 

     Përgjigjja   Krh. Ef 5, 1-2

 

     C Përngjani Hyjit dhe ecni në dashuri * sikurse Krishti na deshi ne.

     D Dhe për ne ia flijoi vetveten Hyjit porsi kusht e fli “erëmirë”.

     C Sikurse Krishti na deshi ne.

 

     Lutja

 

     O Hyj, që i dhe Kishës sate shën Maksimilian Kolben, meshtar dhe martir, të ndezur me dashuri ndaj Virgjrës së Papërlyer, dhe plotësisht të kushtuar misionit apostolik dhe shërbimit heroik ndaj të afërmit, me ndërmjetësinë e tij, bëj që edhe ne, në lavdi të emrit tënd, të angazhohemi pa pushim për të mirën e mbarë njerëzimit që, t’i përngjasojmë në jetë dhe në vdekje Krishtit birit tënd. Që me ty jeton.

 

                Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.

---

14 gusht, Shën Maksimilian Maria Kolbe, meshtar dhe martir

Ftesa

 

D    O Zot, hapi buzët e mia.

C    Dhe goja ime do të kumtojë lavdet e tua.

 

Në shërbesën e së dielave dhe të ditëve të javës:

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

      Psalmi 95 /94/ 

 

Grishje për të lavdëruar Hyjin

 

      Nxitni njëri-tjetrin dita-ditës deri sa të zgjasë kjo “Sot” (Heb 3, 13).

 

Ejani t’i këndojmë Zotit, *

      t’i brohorasim Hyjit, Shëlbuesit tonë.

T’i dalim para me falënderje, *

      t’i këndojmë këngë hareje!

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

Sepse Hyj i madhërishëm është Zoti, *

      Mbret i madhërueshëm mbi të gjithë  zotat!

Sepse në dorën e tij janë thellësitë e tokës, *

      të tijat janë edhe majat e maleve,

i tiji është deti ‑ ai e krijoi, *

      duart e tija e formuan tokën.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Ejani ta adhurojmë, të biem përmbys para tij, *

      të biem në gjunjë para Zotit që na krijoi!

Sepse ai është Hyji ynë,

          ne jemi populli i kullosës së tij, *

      grigja që ai ruan.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Oh sikur ta ndienit sot zërin e tij: *

      “Mos e bëni zemrën tuaj gur porsi në Meribë,

porsi në ditë të Masës në shkretëtirë, †

      kur etërit tuaj më vunë në sprovë: *

      më provuan megjithëse i kishin parë veprat e mia.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Dyzet vjet më mërziti ajo brezni †

      e thashë: ‘Popull zemërluhatshëm është ky, *

      që s’i njeh udhët e mia.’

Prandaj u përbetova në hidhërimin tim: *

      ‘Askurrë s’do të hyjnë në prehjen time!’”

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,

     Krishtin Zot.

 

Lavdet e mëngjesit

 

D Hyj, më eja në ndihmë!

C O Zot, shpejto të më ndihmosh!

D Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,

C si ka qenë në fillim,

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Kjo hyrje nuk përdoret kur Lavdet fillojnë me Ftesë. 

 

     Himni

 

     Martir i Hyjit, që duke shkuar

     pas të vetmit Bir të Atit,

     ngadhënjen mbi armiqtë e mundur,

     fitues gëzon me qiellorët.

 

     Me dhunti t’lutjes sate

     lehtësoje fajin tënd,

     mbaj larg sëmundjen e së keqes,

     na dëbo mërzinë e jetës.

 

     Tashmë janë zgjidhur prangat

     e trupit tënd të shenjtëruar,

     na i zgjidh prangat e shekullit

     me dashuri t’ Birit t’ Zotit.

 

     Atit nderimi e Birit

     me Shpirtin Shenjt së bashku,

     që ty kurorë t’përjetshme

     të vënë n’treme të lavdisë. Amen. 

 

     Ose një himn tjetër, apo një këngë e miratuar nga autoritetet kishtare.

 

Ant. 1 Gëzoje shpirtin e shërbëtorit tënd, o Zot,

      te ti e lartësoj shpirtin tim.

 

Psalmi 86 /85/   (1-17)

 

Urata në vështirësi

 

        Qoftë bekuar Hyj që jep çdo ngushëllim (2Kor 1, 3. 4).

 

Ma vër veshin, o Zot, e më dëgjo, *

      sepse jam i mjerë e skamnor.

Ma ruaj shpirtin se jam i devotshmi yt, *

      Hyji im, shpëtoje shërbëtorin tënd që shpreson në ty.

 

Ki mëshirë për mua, o Zot, *

      se gjithë ditën të thërras në ndihmë.

Gëzoje shpirtin e shërbëtorit tënd, *

      sepse te ti, o Zot, e lartësoj shpirtin tim.

 

Sepse ti, o Zot, je i ëmbël e i butë, *

      plot mëshirë për ata që të thërrasin në ndihmë.

Dëgjoje, o Zot, uratën time, *

      vështroje zërin e lutjes sime.

 

Në ditë të vështirë klitha te ti *

      pse e di se ti më dëgjon.

 

Nuk ka hyjni që të përngjet ty, o Zot, *

      asgjë s’mund të matet me veprat e tua.

 

Të gjithë paganët prej teje të krijuar, †

      do të vijnë e do të të adhurojnë, o Zot, *

      dhe do të madhërojnë Emrin tënd,

 

sepse ti je i madhërueshëm e bën mrekulli, *

      ti je i vetmi Hyj.

 

Ma mëso, o Zot, udhën tënde, †

      që të eci sipas drejtësisë sate, *

      mësoje zemrën time ta nderojë Emrin tënd.

Do të të falënderoj, o Zot, Hyji im,

             me gjithë zemrën time, *

      për amshim do ta madhëroj Emrin tënd.

Sepse e madhe është mëshira jote mbi mua, *

      ti e nxore shpirtin tim nga thellësia e Nëntokës.

 

O Hyj, krenarët u çuan peshë kundër meje, †

      një grumbull të marrësh ma helmuan jetën *

      e për ty nuk kanë kujdes.

 

Por ti, o Zot, Hyj i mëshirshëm e i dhimbshëm, *

      i ngadalshëm në zemërim, plot dashuri e duresë,

 

shiko mbi mua e ki mëshirë për mua, †

      jepi fuqi shërbëtorit tënd *

      dhe shpëtoje birin e shërbëtores sate.

 

Bëj për mua një shenjë mirësie, †

      që të shohin urryesit e mi e të turpërohen *

      se ti, o Zot, më ndihmon e më ngushëllon.

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu  tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 1 Gëzoje shpirtin e shërbëtorit tënd, o Zot,

      te ti e lartësoj shpirtin tim.

 

Ant. 2 Lum ai që ecën në drejtësi dhe flet me çiltërsi.

 

Kënga Is 33, 13-16

 

Hyji do të gjykojë me drejtësi

 

        Ky premtim u bë për ju, për fëmijët tuaj e për të gjithë ata që janë larg (Vap 2, 39).

 

»Ju që larg jeni, dëgjoni çka bëra, *

      njiheni, ju të afërm, fuqinë që unë kam!«

 

U tmerruan në Sion mëkatarët, *

      tmerri i pushtoi të paudhët:

»Kush prej jush mund të banojë me zjarr përpirës? *

      Kush prej jush do të banojë me flakë të përhershme?«

 

Ai që ecën me drejtësi, *

      ai që flet çka është e drejtë,

që s’kërkon fitim në cubëni, *

      që shkund duart të mos marrë ryshfet,

që mbyll veshët të mos dëgjojë vrasje, *

      që mbyll sytë të mos shikojë të keqen,

 

i tilli do të banojë në lartësi, †

      strehimi i tij në qytezë të pathyeshme, *

      bukë ka mjaft, ujët s’i mungon.

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu  tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 2 Lum ai që ecën në drejtësi dhe flet me çiltërsi.

 

Ant. 3 Brohoritni Zotit, Hyjit tonë.

 

Psalmi 98 /97/   (1-9)

 

      Ngadhënjimi i Zotit në ardhjen e tij të dytë

 

        Me sytë e mi e pashë shëlbimin që ti e bëre gati në sy të të gjithë popujve (Lk 2, 30. 31).

 

Këndoni Zotit një këngë të re, *

      sepse bëri vepra të mrekullueshme!

 

Ngadhënjeu me fuqi të së djathtës së vet, *

      me fuqi të krahut të vet të shenjtë.

Zoti e dëftoi shpëtimin e vet, *

      përpara paganëve e zbuloi drejtësinë e vet.

 

I ra ndër mend dashuria dhe besnikëria e vet *

      kundrejt shtëpisë së Izraelit.

Të gjitha skajet e botës e panë *

      shëlbimin e Hyjit tonë.

 

Mbarë Toka le t’i brohorasë Zotit, *

      le të gëzojë, të duartrokasë e të këndojë.

 

Këndoni Zotit me harpë, *

      me tinguj veglash muzikore,

me trumbetë e me zë të pipëzës së bririt, *

      brohoritni para fytyrës së Zotit, Mbret!

 

Le të buçasë deti me ç’ka në të, *

      rruzulli me banuesit e tij;

 

lumenjtë le të duartrokasin †

      e malet le të gërthasin me hare, *

      para Zotit që po vjen për të gjykuar dheun.

 

Ai do ta gjykojë botën me drejtësi *

      e popujt me maturi.

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu  tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 3 Brohoritni Zotit, Hyjit tonë.

 

     Leximi i shkurtër 2 Kor 1, 3-5

 

     Qoftë bekuar Hyji, Ati i Zotit tonë Jezu Krishtit, Ati i mëshirshëm dhe Hyji që jep çdo ngushëllim. Ai na ngushëllon në të gjitha vështirësitë tona, që edhe ne të mund t’i ngushëllojmë të gjithë ata që gjenden në vështirësi, me atë ngushëllim, me të cilin Hyji na ngushëllon ne. Dhe, vërtet, siç ndikohen pa masë në ne mundimet e Krishtit, po ashtu, nëpër Krishtin, edhe marrim ngushëllim pa masë të madh.

 

     Përgjigjja e shkurtër

 

     C Fuqia ime, * kënga ime është Zoti.

     Fuqia ime, kënga ime është Zoti.

     D Ai është shpëtimi im:

     kënga ime është Zoti.

     Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.

     Fuqia ime, kënga ime është Zoti.

 

     Kënga ungjillore (Benedictus Lk 1, 68-79)

 

     Ant. Ai që e urren jetën e vet në këtë botë,

     e ruan për jetën e amshuar.

 

Qoftë bekuar Zoti, Hyji i Izraelit, *

         që e pa dhe e shpërbleu popullin e vet!

 

Ai e ngriti Shpëtimtarin tonë *

      në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,

 

sikurse premtoi kaherë *

      me gojë të profetëve të tij të shenjtë:

 

se do të na shpëtojë prej armiqve tanë *

      dhe prej dorës së të gjithë atyre që na urrejnë;

 

se do të bëjë mirësinë që ua premtoi etërve tanë *

         e do t’i bjerë në mend Besëlidhja e tij e shenjtë

 

e betimi që bëri në të mirën e Abrahamit, atit tonë *

         se do të na e bëjë të mundshme t’i shërbejmë pa frikë,

 

të çliruar nga duart e armikut *

      në shenjtëri e drejtësi para tij

             për çdo ditë të jetës sonë.

 

E ti, o djalosh, do të quhesh profet i të Tejetlartit, *

      sepse do të shkosh përpara Zotit

             për t’ia përgatitur udhët,

 

për ta vënë në dijeni popullin e tij *

      se Hyji do ta shëlbojë duke ia falur mëkatet e tija,

 

në saje të zemrës së dashur të Hyjit tonë *

      që do të na e dërgojë në pasi prej qiellit Diellin,

 

për të shndritur ata që gjenden në errësirë

             dhe në hijen e vdekjes, *

      për t’i drejtuar hapat tanë në udhën e paqes.“

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

     Ant. Ai që e urren jetën e vet në këtë botë,

     e ruan për jetën e amshuar.

 

     Leximi i shkurtër 2 Kor 1, 3-5

 

     Qoftë bekuar Hyji, Ati i Zotit tonë Jezu Krishtit, Ati i mëshirshëm dhe Hyji që jep çdo ngushëllim. Ai na ngushëllon në të gjitha vështirësitë tona, që edhe ne të mund t’i ngushëllojmë të gjithë ata që gjenden në vështirësi, me atë ngushëllim, me të cilin Hyji na ngushëllon ne. Dhe, vërtet, siç ndikohen pa masë në ne mundimet e Krishtit, po ashtu, nëpër Krishtin, edhe marrim ngushëllim pa masë të madh.

 

     Përgjigjja e shkurtër

 

     C Fuqia ime, * kënga ime është Zoti.

     Fuqia ime, kënga ime është Zoti.

     D Ai është shpëtimi im:

     kënga ime është Zoti.

     Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.

     Fuqia ime, kënga ime është Zoti.

 

     Kënga ungjillore (Benedictus      Lk 1, 68-79)

 

Ant. Krishti do të lavdërohet në trupin tim, si në jetofsha, si në vdeksha për mua Krishti është jetë dhe vdekja fitim.

 

Qoftë bekuar Zoti, Hyji i Izraelit, *

         që e pa dhe e shpërbleu popullin e vet!

 

Ai e ngriti Shpëtimtarin tonë *

      në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,

 

sikurse premtoi kaherë *

      me gojë të profetëve të tij të shenjtë:

 

se do të na shpëtojë prej armiqve tanë *

      dhe prej dorës së të gjithë atyre që na urrejnë;

 

se do të bëjë mirësinë që ua premtoi etërve tanë *

         e do t’i bjerë në mend Besëlidhja e tij e shenjtë

 

e betimi që bëri në të mirën e Abrahamit, atit tonë *

         se do të na e bëjë të mundshme t’i shërbejmë pa frikë,

 

të çliruar nga duart e armikut *

      në shenjtëri e drejtësi para tij

             për çdo ditë të jetës sonë.

 

E ti, o djalosh, do të quhesh profet i të Tejetlartit, *

      sepse do të shkosh përpara Zotit

             për t’ia përgatitur udhët,

 

për ta vënë në dijeni popullin e tij *

      se Hyji do ta shëlbojë duke ia falur mëkatet e tija,

 

në saje të zemrës së dashur të Hyjit tonë *

      që do të na e dërgojë në pasi prej qiellit Diellin,

 

për të shndërritur ata që gjenden në errësirë

             dhe në hijen e vdekjes, *

      për t’i drejtuar hapat tanë në udhën e paqes.“

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. Krishti do të lavdërohet në trupin tim, si në jetofsha, si në vdeksha për mua Krishti është jetë dhe vdekja fitim.

 

     Lutjet e besimtarëve

 

Në bashkim me martirët e shenjtë të vrarë për shkak të Ungjillit, ta kremtojmë dhe ta thërrasim Shëlbuesin tonë, dëshmitarin besnik të Hyjit Atë:

 

     Ti na shëlbove me gjakun tënd, o Zot.

 

Për hir të martirëve të tu, të cilët e përqafuan vdekjen si dëshmi të fesë,

—  na e jep lirinë e vërtetë të shpirtit.

Për hir të martirëve të tu, që e dëshmuan fenë deri në derdhjen e gjakut,

—  na e jep një fe të pastër dhe të vërtetë.

Për hir të martirëve të tu, që ecën gjurmëve të tua në udhën e kryqit,

—  bëj që me qëndresë t’u bëjmë ballë vështirësive të jetës.

Për hir të martirëve të tu, të cilët i lanë petkat e veta në gjakun e Qengjit,

—  bëj që t’i mposhtim ngashënjimet e mishit dhe të botës.

 

     Ati ynë, që je në qiell, u shenjtëroft emri yt. Ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullnesa jote, si në qiell ashtu në tokë.

      Bukën tonë të përditshme,  na e jep sot, na i fal fajet tona si i falim ne fajtorët tanë, e mos na lër të biem në tundim, por na liro nga i Keqi. Amen.

 

      Lutja

 

     O Hyj, që i dhe Kishës sate shën Maksimilian Kolben, meshtar dhe martir, të ndezur me dashuri ndaj Virgjrës së Papërlyer, dhe plotësisht të kushtuar misionit apostolik dhe shërbimit heroik ndaj të afërmit, me ndërmjetësinë e tij, bëj që edhe ne, në lavdi të emrit tënd, të angazhohemi pa pushim për të mirën e mbarë njerëzimit që, t’i përngjasojmë në jetë dhe në vdekje Krishtit birit tënd. Që me ty jeton.

 

                Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.

---

14 gusht, Shën Maksimilian Maria Kolbe, meshtar dhe martir

E MËRKURË

 

Ora e mesme

 

E Tretë – e gjashtë – e nëntë

 

D   Hyj, më eja në ndihmë!

C   O Zot, shpejto të më ndihmosh!

 

D   Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,

C   si ka qenë në fillim,

     ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).

 

Ora e tretë

 

      Himni

 

             Tash për ne, o Shpirti i Shenjtë,

       me Atin një e me Birin,

       denjohu të ndërhysh i gatshëm

       në kraharorin tonë i shkrirë.

      

             Gojë, gjuhë, mend shqise e forcë,

       ta rrëfejnë me të madhe

       me zjarr dashuria të ndizet

       flakërimi të ngrohë t’afërmit.

      

             Na bëj që ta kuptojmë Atin,

       të njohim edhe Birin,

       të dy edhe ty Shpirtin

       të besojmë në çdo kohë. Amen.

 

Ora e gjashtë

 

      Himni

 

             Mbret i fortë, Hyj i vërtetë,

       që sundon të gjitha sendet,

       me ndriçim pajis mëngjesin

       dhe me zjarr shkëlqen mesditën.

      

       Shuaji flakët e shamatave,

       flake zjarrin e dëmprurësve,

       jepu trupave shërimin,

       dhe të vërtetën paqe zemrave.

      

             Bëj, o Atë tërë drejtësi,

       dhe ti Bir baras me Atin,

       bashkë me Shpirtin Ngushëllimtar

       që mbretëroni ndër gjithë shekujt. Amen.

 

Ora e nëntë

 

      Himni

           

             Hyj i gjithësisë, fuqi e qëndrueshme,

       i patrandur në ty mbahesh,

       kohët e dritës së përditshme

       përcakton me shumë mbarësi.

      

             Dhe gjatë netëve lësho dritën,

       që të mos ndërpritet jeta,

       por çmimi i vdekjes shenjte

       lavdia e përjetshme të jetë.

      

             Bëj, o Atë tërë drejtësi,

       dhe, o Bir, baras me Atin,

       bashkë me Shpirtin Ngushëllimtar,

      të mbretëroni ndër gjithë shekujt. Amen.

 

      Në këto Orë nuk bëhet asgjë prej përkujtimoreve të shenjtërve, as nga pjesa Përkatëse as nga Përbashkorja.

 

Ant. 1 Kush më ndjek mua, nuk ecën në errësirë,

      por do ta ketë dritën e jetës, thotë Zoti.

 

Psalmi 119 /118/   XIV (105-112)

 

Fjala jote është dritëz për këmbët e mia, *

      dritë për udhët e mia.

U përbetova dhe do ta mbaj fjalën: *

      do t’i ruaj gjyqet e drejtësisë sate.

Jam për së tepërmi i përvuajtur, o Zot, *

      ma përtërit jetën sipas premtimit tënd.

Pranoji, o Zot, dhuratat e gojës sime *

      dhe m’i mëso gjyqet e tua.

 

Jeta ime është gjithmonë në rrezik, *

      por nuk e harroj Ligjin tënd.

Të mbrapshtët vunë leqe kundër meje, *

      por nuk iu shmanga porosive të tua.

 

Dëshmitë e tua janë trashëgimi im i përhershëm, *

      janë kënaqësia e shpirtit tim.

E përul zemrën time që t’i kryej urdhërimet e tua *

      përherë e deri në fund.

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu  tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 1 Kush më ndjek mua, nuk ecën në errësirë,

      por do ta ketë dritën e jetës, thotë Zoti.

 

Ant. 2 Jam skamnor dhe i mjerë:

      o Hyj, shpejto të më ndihmosh.

 

Psalmi 70 /69/   (2-6)

 

O Hyj, më eja në ndihmë

 

        Ndore tënde, o Zot, se u mbytëm! (Mt 8, 25).

 

O Hyj, deh, më eja në ndihmë, *

      o Zot, nxito të më ndihmosh!

U marrofshin dhe u turpërofshin *

      të gjithë ata që kërkojnë të ma marrin jetën.

 

U zmbrapsshin dhe u turpërofshin ata *

      që ma dëshirojnë të keqen!

U zmbrapsshin të turpëruar *

      ata që më thonë: »Mirë, shumë mirë!«

 

Le të galdojnë e le të gëzojnë *

      të gjithë ata që të kërkojnë ty,

le të thonë përherë: »I madh është Hyji!«, *

      ata që e duan shëlbimin tënd.

 

E unë jam i vobektë e skamnor: *

      o Hyj, shpejto të më ndihmosh,

sepse ti je ndihmëtari e shpëtimtari im, *

      o Zot, deh, mos vono!

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu  tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 2 Jam skamnor dhe i mjerë:

      o Hyj, shpejto të më ndihmosh.

 

Ant. 3 Zoti nuk gjykon sipas pamjes së jashtme,

      por sipas drejtësisë dhe së vërtetës.

 

Psalmi 75 /74/  (2-11)

 

Hyji, gjykatës i gjithmbarshëm

 

        I rrëzoi princat prej froneve të tyre e i lartësoi të përvujtët (Lk 1, 52).

 

Do të të këndojmë lavde, o Hyj, †

      do të lavdërojmë e do ta thërrasim Emrin tënd, *

      do t’i shpallim mrekullitë e tua.

 

»Kur unë të caktoj kohën *

      do të gjykoj me drejtësi.

Në dashtë, le të lëkundet toka

             me të gjithë banorët e vet, *

      unë jam ai që ia kam forcuar shtyllat.

 

U thashë krenarëve: »Mos u krenoni!« *

      edhe të paudhëve: »Mos çoni krye!

Mos e lartësoni ashtu kryet tuaj, *

      mos flisni kundër Hyjit poshtërsi!«

 

As prej lindjes, as prej perëndimit, *

      as prej shkretëtirës nuk vjen lartësimi,

sepse gjykatës është Hyji: *

      këtë e përul e lartëson atë.

 

Sepse në dorë të Zotit është gota *

      plot verë shkumuese me dra përzier.

 

Prej saj ai jep të pihet: †

      do ta pinë veç deri me fundërri mëkatarët, *

      krejtësisht do ta pinë deri edhe draun.«

 

E unë do ta shpall përgjithmonë, *

      do t’i këndoj Hyjit të Jakobit.

»Kryet do t’ua thyej të gjithë keqbërësve, *

      kurse kryet e të drejtit do të lartësohet.«

 

Lavdi Atit e Birit *

      e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

      ashtu  tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 3 Zoti nuk gjykon sipas pamjes së jashtme,

      por sipas drejtësisë dhe së vërtetës.

 

      Në orët e tjera përdoren psalmet e tjera plotësuese

 

Ora e tretë

 

      Leximi i shkurtër   1 Kor 13, 4-7

 

      Dashuria është zemërgjerë, është e dhimbshme, dashuria, nuk ka smirë, nuk mbahet në të madh, nuk krenohet, nuk është e panjerëzishme, nuk kërkon interesin e vet, nuk hidhërohet, nuk e mban mend të keqen, nuk i kënaqet padrejtësisë, por i gëzohet të vërtetës. Arsyeton gjithçka, beson gjithçka, shpreson gjithçka, duron gjithçka.

 

      D    Gëzim dhe hare për ata që të kërkojnë;

      C    le të thonë gjithmonë: i madh është Zoti.

Ora e gjashtë

 

      Leximi i shkurtër   1 Kor 13, 8-9. 13

      Dashuria nuk mbaron kurrë. Profecitë mbarojnë, gjuhët shuajnë, njohuritë marrin fund. Sepse njohuria jonë është e kufizuar dhe e kufizuar është profecia jonë.

      Tani, veç, mbetet feja, shpresa e dashuria ‑ këto të tria ‑ porse më e madhja ndër to është dashuria.

 

      D    Hiri yt, o Hyj, qoftë për mbi ne:

      C    në ty është shpresa jonë.

 

Ora e nëntë

 

      Leximi i shkurtër   Kol 3, 14-15

 

Përmbi të gjitha vishuni me dashurinë! Ajo i mban së bashku të gjitha virtytet. Paqja e Krishtit mbretëroftë në zemrat tuaja ‑ në të cilën edhe jeni të grishur të jeni të gjithë një Trup i vetëm. Dhe jini mirënjohës!

 

      D    Të butët do ta trashëgojnë tokën,

      C    dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.

 

             Lutja

 

     O Hyj, që i dhe Kishës sate shën Maksimilian Kolben, meshtar dhe martir, të ndezur me dashuri ndaj Virgjrës së Papërlyer, dhe plotësisht të kushtuar misionit apostolik dhe shërbimit heroik ndaj të afërmit, me ndërmjetësinë e tij, bëj që edhe ne, në lavdi të emrit tënd, të angazhohemi pa pushim për të mirën e mbarë njerëzimit që, t’i përngjasojmë në jetë dhe në vdekje Krishtit birit tënd. Që me ty jeton.

 

                Përfundimi i Orës, sikurse në Shërbesën e rëndomt

---

15 gusht, Të ngriturit e shën Marisë Virgjër në qiell

 

E kremte

 

Lutjet e mbrëmjes I

 

V Hyj, më eja në ndihmë!

P O Zot, shpejto të më ndihmosh!

 

V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,

P si ka qenë në fillim,

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

 Himni

 

 Gëzimi i botës, ylli i ri i qiellit,

 që krijon diellin, dhe në dritë qet prindin,

 jepu dorë t’shkarëve, jepu forcë jetëshkurtëve,

 o Mari virgjër.

 

 Ti dukesh qartë që je bërë shkallë për Hyjin

 ti mban të eprat, t’ultat merr i Larti;

 na jep dhuratat të jetojmë lartësirat

 e qiellit t’epër.

 

 Ty vallja e madhe e engjëjve të lumtur

 dhe e profetëve e çeta e apostujve,

 më të pëlqyeshmen ty veçon në radhën

 pas Hyjnisë Shenjte.

 

 Lavdi e përjetshme i qoftë Trinisë së Epër,

 që ty, o Virgjër, të dhuroi kurorën,

 dhe ty vendosi mbretreshë dhe nënë tonën

 vetë Perëndia. Amen.

 

 Ose një himn tjetër, apo një këngë e miratuar nga autoritetet kishtare.

 

Ant. 1 Krishti i ngjitur në qiell,

 i hap mbrëtërinë e vet Nënës së tij krejt të pastër.

 

Psalmi 113 /112/ (1-9)

 

Lavdërojeni, shërbëtorët e Zotit, *

 lavdërojeni, Emrin e Zotit!

Qoftë bekuar Emri i Zotit *

 qysh tash e deri në amshim.

 

Që kur lind dielli e derisa perëndon *

 qoftë bekuar Emri i Zotit!

I madhërueshëm është Zoti mbi të gjithë popujt, *

 lavdia e tij i tejkalon qiejt.

 

Kush është si Zoti, Hyji ynë, †

 që fronin e ka në Lartësi, *

 e nga lart vrojton qiellin e tokën?

 

Nga pluhuri e ngre skamnorin, *

 nga llomi e lartëson të vobektin

për ta vënë të rrijë me princa, *

 me princat e popullit të vet.

 

Ai bën të banojë beronja në shtëpi të vet *

 nënë fëmijësh të gëzueshme.

 

Lavdi Atit e Birit *

 e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 1 Krishti i ngjitur në qiell,

 i hap mbrëtërinë e vet Nënës së tij krejt të pastër.

 

Ant. 2 Një grua e mbylli derën e qiellit,

 një grua e hap për ne:

 Maria, nëna e Zotit, aleluja.

 

Psalmi 147 (1-9)

 

Lavdëroje, Jerusalem, Zotin, *

 madhëroje, o Sion, Hyjin tënd!

Sepse i forcoi shulat e dyerve të tua, *

 i bekoi bijtë e tu në ty!

 

Ai ua siguron kufijve të tu paqen, *

 ai të ushqen me palcën e grurit.

Ai e dërgon fjalën e vet mbi tokë, *

 lajmi i tij vrapon me shpejtësi.

 

E hedh borën porsi lesh, *

 e derdh brymën porsi hi.

E lëshon breshrin porsi kafshatë, *

 kush mund të qëndrojë para të ftohtit të tij?

 

E dërgon fjalën e vet e ato shkrihen, *

 çon erën e vet e ujërat rrjedhin.

Ai ia zbulon fjalën e vet Jakobit, *

 drejtësitë e gjyqet e veta Izraelit.

 

Nuk bëri kështu me asnjë komb tjetër: *

 asnjërit nuk ia zbuloi vendimet e veta.

 

Lavdi Atit e Birit *

 e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 2 Një grua e mbylli derën e qiellit,

 një grua e hap për ne:

 Maria, nëna e Zotit, aleluja.

 

Ant. 3 Maria u ngrit përmbi qiej,

 lavdi Krishtit Zot, që jeton në shekuj!

 

Kënga Krh. Ef 1, 3-10

 

Qoftë bekuar Hyji.*

 Ati i Zotit tonë Jezu Krishtit,

i cili na bekoi me çdo bekim shpirtëror *

 në qiell në Krishtin.

 

Në Të na zgjodhi *

 para krijimit të botës

që të jemi të shenjtë e të papërlyer *

 para Tij në dashuri.

 

Ai na parashënoi për vete *

 të jemi bij në shpirt

në saje të Jezu Krishtit *

 me pëlqimin e vullnetit të vet

 

për nder të lavdisë së hirit të tij *

 me të cilin na pajisi me anë të të Dashurit:

në Të, në saje të gjakut të tij, *

 e fituam shpërblimin;

 

në Të na u falën fajet *

 me anë të begatisë së hirit të tij,

të cilin Hyji e ndikoi në ne *

 bashkë me çdo urti e kuptim.

 

Ai na vuri në dijeni *

 mbi misterin e vullnetit të vet

synim që lirisht kishte vendosur *

 qysh më parë ta kryente në Të

 

kur të plotësohej koha: *

 të vërë çdo gjë

 nën kryesinë e Krishtit,

të gjithë qenësit *

 që janë në qiell e në tokë.

 

Lavdi Atit e Birit *

 e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 3 Maria u ngrit përmbi qiej,

 lavdi Krishtit Zot, që jeton në shekuj!

 

 Leximi i shkurtër Rom 8, 30

 

 Ata që Hyji i paracaktoi, ata edhe i grishi; ata që i grishi, ata edhe i shfajësoi, ata që i shfajësoi, ata edhe i lavdëroi.

 

 Përgjigjja e shkurtër

 

 C Është festë për engjëjt në qiell:

 * Maria u ngrit në lavdi.

 Është festë për engjëjt në qiell: Maria u ngrit në lavdi.

 D Lavdi dhe nder Hyjit tonë:

 Maria u ngrit në lavdi.

 Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.

 Është festë për engjëjt në qiell: Maria u ngrit në lavdi.

 

 Kënga ungjillore (Magnificat Lk 1, 46-55)

 

 Ant. Të gjitha breznitë do të më quajnë të lumtur:

 sepse punë të mëdha bëri për mua

 Hyji i gjithëpushtetshëm.

 

Shpirti im e madhëron Zotin, *

 shpirti im me hare i brohorit Hyjit, Shëlbuesit tim,

 

sepse shikoi me pëlqim mbi shërbëtoren e vet të përvujtë: *

 qe se, që tani të gjitha breznitë do të më quajnë të lumtur,

 

sepse punë të mëdha bëri për mua Hyji i gjithëpushtetshëm *

 ‑ i shenjtë është Emri i tij!

 

Mëshira e tij brezni më brezni *

 për ata që e druajnë.

 

E tregoi fuqinë e krahut të vet: *

 hodhi poshtë qëllimet e krenarëve,

 

i rrëzoi princat prej froneve të tyre *

 i lartësoi të përvuajturit.

 

Me të mira i mbushi ata që s’kishin ç’të hanë

 e të pasurit i nisi duarthatë.

 

I ndihmoi Izraelit, shërbëtorit të vet,

 duke e sjellë në mend mëshirën

 

‑ si ua pati premtuar etërve tanë *

 në të mirën e Abrahamit e të pasardhësve të tij në amshim.

 

Lavdi Atit e Birit *

 e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. Të gjitha breznitë do të më quajnë të lumtur:

 sepse punë të mëdha bëri për mua

 Hyji i gjithëpushtetshëm.

 

 Lutjet e besimtarëve

 

Hyjin, Atin e gjithëpushtetshëm, ta lavdërojmë, sepse na dha në Marinë një peng të sigurt ngushëllimi dhe shprese. Atij t’ia drejtojmë lutjen e përvujtë:

 

 Ndërmjetësoftë për ne Nëna e Birit tënd.

 

O Hyj, që bën mrekulli, Virgjrën Mari të pamëkat me trup dhe shpirt e bëre pjesëtare të lavdisë se Krishtit

— drejtoji kah lavdia e amshuar zemrat e besimtarëve.

Marinë na e dhe për Nënë; bëj që me ndihmën e saj, të shërohen të sëmurët, të pikëlluarit të ngushëllohen, mëkatarët të falen

— dhe të gjithë ta fitojnë paqen dhe shëlbimin.

Marinë e bëre Hirplote,

— bëj që të gjithë të gëzohemi për dhuntitë e Shpirtit tënd.

Bëj që Kisha jote të mbetet e bashkuar në dashurinë tënde

— dhe besimtarët të qëndrojnë në lutje së bashku me Marinë, nënën e Krishtit.

Marinë e kurorëzove për mbretëreshë në qiell

— bëj që të vdekurit në mbretërinë tënde të gëzohen me shenjtërit e tu.

 

 Ati ynë, që je në qiell, u shenjtëroft emri yt. Ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullnesa jote, si në qiell ashtu në tokë.

 Bukën tonë të përditshme, na e jep sot, na i fal fajet tona si i falim ne fajtorët tanë, e mos na lër të biem në tundim, por na liro nga i Keqi. Amen.

 

 Lutja

 O Hyj i gjithëpushtetshëm e i amshuar, që e ngrite në lumturinë e qiellit me trup e me shpirt shën Marinë Virgjër, Nënën e papërlyer të Birit tënd; bëj t’i kemi gjithherë parasysh të mirat qiellore, që të bëhemi pjesëtarë të lumturisë së saj. Nëpër Zotin.

 

Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.

---

15 gusht, Të ngriturit e shën Marisë Virgjër në qiell

 

Pasmbrëmësorja

 

Pas Mbrëmësores I të së dielës dhe të kremteve

 

D Hyj, më eja në ndihmë!

C O Zot, shpejto të më ndihmosh!

 

D Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,

C si ka qenë në fillim,

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

 Në këtë moment është mirë të mbahet një kohë qetësie për të bërë shqyrtimin e ndërgjegjes. Në kremtimet e bashkësive mund të përdoret apo të përshtatet një nga formulat e pendesës që përdoren gjatë meshës.

 

Puna e pendimit

 

O Zoti im, po më vjen keq me gjithë zemër për të gjitha mëkatet që i kam bërë. Se kam bjerrë parrizin dhe kam merituar ferrin. Por më fort se të kam fyer Ty, o E mira e pambaruar, që kaq fort më ke dashur. Mëshirë, o Zot! Më fal, o Zot! Po të jap fjalën, me ndihmën tënde, që mos të të fyej më kurrë. Amen!

 

 Himni

 

 Para fundit të dritës,

 ty duam, krijuesi i sendeve,

 me mirësinë e zakontë,

 të na kryesosh në roje.

 

 Ty ëndrrofshin zemrat tona,

 në gjumë të rëndë Ty ndjefshin,

 dhe gjithmonë lavdinë tënde

 këndofshin në ag të dritës.

 

 Na jep jetë të shëndetshme,

 ngrohtësinë tonë përtërije,

 mjegullën e zezë të natës

 ta sqarojë drita jote.

 

 Na jep, Atë fuqiplotë,

 me anë t’Hyjit Jezu Krisht,

 që me ty në amshim

 mbretëron me Shpirtin Shenjt. Amen.

 

 Ose:

 

 O Krisht, që tërë shkëlqim e dritë

 zbulon errësitë e natës,

 e ndriçim drite quhesh

 kur dritë u flet të lumëve.

 

 O Hy i Shenjtë të lutemi

 Ti në këtë natë na ruaj;

 në ty të gjejmë pushimin,

 na i bëj të qeta orët.

 

 Nëse sytë i zë gjumi,

 për ty zemra t’rrijë zgjuar;

 të mbrosh me dorën tënde

 besnikët që të duan.

 

 Shiko, o mbrojtësi ynë,

 na ruaj ndër prita e kurthe,

 sundo shërbëtorët tu

 që me gjak tënd shpërbleve.

 

 O Krisht, mbret shumë i drejtë,

 Ty e Atit iu qoftë lavdia,

 me Shpirtin Ngushëllimtar

 ndër shekujt e përhershëm. Amen.

 

Ant. 1 Ki mëshirë për mua, o Zot: dëgjoje lutjen time.

 

Ose:

 Në ty shpresoj, o Zot, dhe në paqe bie në gjumë.

 

Psalmi 4 (2-9)

 

Uratë falënderimi

 

 Hyji tha: “Prej errësirës le të shndrisë drita!”, ai ndriti në zemrat tona, që të shkëlqejë njohuria e lavdisë së Hyjit në fytyrën e Krishtit (2 Kor 4, 6).

 

Kur të të thërras në ndihmë, më dëgjo, o Hyj, drejtësia ime! †

 Ti që më shpëtove në vështirësi: *

 ki mëshirë për mua e ma dëgjo uratën!

 

Deri kur, o njerëz, do të jeni zemërgurë? *

 Përse e doni kotësinë e ndiqni rrenën?

Dijeni: Zoti bën mrekulli për shenjtin e vet, *

 Zoti më dëgjon kur unë e thërras në ndihmë.

 

Zemërohuni e mos mëkatoni, †

 përsiatni në zemrat tuaja, *

 në shtrojat tuaja e qetësohuni.

 

Flijoni fli drejtësie *

 e shpresën kijeni në Zotin!

 

Shumë thonë: »Kush do të na bëjë ta shohim fatbardhësinë?« *

 Le të ndritë mbi ne, o Zot, drita e fytyrës sate!

 

Ti ndikove në zemrën time më shumë gëzim *

 sesa kur të tjerëve u bëhet grurë e verë me shumicë!

 

Posa bie në shtrojë

 gjumi menjëherë më merr në qetësi, *

 sepse vetëm ti, o Zot, ma jep pushimin e qetë.

 

Lavdi Atit e Birit *

 e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 1 Ki mëshirë për mua, o Zot: dëgjoje lutjen time.

 

Ose:

 Në ty shpresoj, o Zot, dhe në paqe bie në gjumë.

 

Ant. 2 Bekojeni Zotin gjatë natës.

 

Psalmi 134 /133/ (1-3)

 

Lutje nate në tempull

 

 Lavdërojeni Hyjin tonë, të gjithë shërbëtorët e tij! (Zb 19, 5).

 

Tani bekojeni Zotin †

 të gjithë ju, shërbëtorët e Zotit, *

 që qëndroni natën në Shtëpinë e Zotit.

 

Ngritni duart tuaja drejt Shenjtërores *

 e bekojeni Zotin!

 

Prej Sionit të bekoftë Zoti *

 që krijoi qiellin e tokën!

 

Lavdi Atit e Birit *

 e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. 2 Bekojeni Zotin gjatë natës.

 

 Leximi i shkurtër Lp 6, 4-7

 

 Dëgjo, Izrael! Zoti, Hyji ynë, është një Zot i vetëm! Duaje Zotin, Hyjin tënd me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd e me gjithë fuqinë tënde! Këto urdhërime që po t’i jap sot unë, mbaji gjithmonë në zemrën tënde! Ua përsërit fëmijëve të tu! Fol për to kur të jesh në shtëpi e kur të jesh duke udhëtuar, kur të biesh në shtrojë e kur të ngrihesh nga shtroja.

 

 Përgjigjja e shkurtër

 

 C O Zot, * në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.

 O Zot, në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.

 D O Hyj i së vërtetës, ti më ke shëlbuar:

 në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.

 Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.

 O Zot, në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.

 

Ant. Na shpëto, o Zot, derisa rrimë zgjuar;

 na ruaj kur flemë: që të rrimë zgjuar me Krishtin

 dhe të gjejmë prehje në paqe.

 

 Kënga e Simonit Lk 2, 29-32

 

 Krishti, drita e popujve dhe lavdia e Izraelit.

 

Tani, o Zot, mund të lejosh të vdesë *

 shërbëtori yt në paqe sikurse the ti vetë,

 

sepse me sytë e mi e pashë shëlbimin *

 që ti e bëre gati në sy të të gjithë popujve:

 

Dritën që bën të njohin Ty paganët *

 e që i jep nder popullit tënd, Izraelit.

 

Lavdi Atit e Birit *

 e Shpirtit Shenjt,

si ka qenë në fillim, *

 ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.

 

Ant. Na shpëto, o Zot, derisa rrimë zgjuar;

 na ruaj kur flemë: që të rrimë zgjuar me Krishtin

 dhe të gjejmë prehje në paqe.

 

 Lutja

 

 O Hyj, i gjithëpushtetshëm, kujdesohu për ne këtë natë: dora jote le të na zgjojë në ditën e re që të mund ta kremtojmë me gëzim ngjalljen e Birit tënd. Ai që është Zot.

 

 Në të kremte që qëllojnë jo në ditën e diel:

 

 Lutja

 

 Vizitoje, o Atë, shtëpinë tonë dhe na mbro prej sulmeve të armikut; le të vijnë engjëjt e shenjtë që të na ruajnë në paqe, e bekimi yt le të jetë gjithmonë me ne. Nëpër Krishtin Zotin tonë.

 

 Vijon bekimi edhe kur Pasmbrëmësorja thuhet personalisht

 

 Zoti i gjithëpushtetshëm na dhuroftë një natë të qetë

 dhe një mbarim të mirë.

 C Amen.

 

 Antifona drejtuar Virgjrës Mari

 

 Të falemi Mbretëreshë, Nëna e mëshirës, jeta, ëmbëlsimi e shpresa jonë, të falemi! Ty të thërrasim ne të shkretët, bijtë e Evës, që po fshajmë, po gjëmojmë e po qajmë në këtë shekull plot me lot. Deh pra, pajtorja jonë, ata sy të mëshirshëm të tu silli prej nesh! E Jezusin, të bekuarin, frytin e barkut tënd, pas kësaj shkretie na e kallëzo. O e dhimbshmja, o e buta, o e ëmbla Virgjëra Mari! Amen.

 

 Nën mbrojtjen tënde po ngasim, o shenjta Nëna e Hyjit, mos na i përbuz lutjet ndër nevoja tona, por, o virgjëra e lume dhe e bekuar, na shpëto përherë prej të gjithë rreziqesh, Zoja jonë, dhe ndërmjetëse e jona. Me Birin tënd na pajto, Birit tënd na porosit ndër duar të Birit tënd na lësho.

 

Përfundimi i Orës, sikurse në Shërbesën e rëndomtë.