Liturgjia e Orëve – 10 gusht – Shën Lorenci, diakon e martir
Written by RadioMariaAlb on July 10, 2024
10 gusht, Shën Lorenci, diakon dhe martir
Festë
Qe diakon i Kishës së Romës dhe pësoi martirizimin në përndjekjen e Valerianit, katër ditë pas martirizimit të papës Sikstit II dhe të katër diakonëve romakë bashkëpunëtorë të tij. Varri i tij gjendet pranë rrugës Tiburtina në Kampo Verano, ku Konstandini i madh urdhëroi të ndërtohej bazilika homonime. Kulti i tij ka qenë i përhapur në Kishë që në shekullin IV.
Nga Përbashkorja e një martiri (fq. 1563) përpos atyre që vijojnë:
10 gusht, Shën Lorenci, diakon dhe martir
Ftesa
D O Zot, hapi buzët e mia.
C Dhe goja ime do të kumtojë lavdet e tua.
Në shërbesën e së dielave dhe të ditëve të javës:
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Psalmi 95 /94/
Grishje për të lavdëruar Hyjin
Nxitni njëri-tjetrin dita-ditës deri sa të zgjasë kjo “Sot” (Heb 3, 13).
Ejani t’i këndojmë Zotit, *
t’i brohorasim Hyjit, Shëlbuesit tonë.
T’i dalim para me falënderje, *
t’i këndojmë këngë hareje!
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Sepse Hyj i madhërishëm është Zoti, *
Mbret i madhërueshëm mbi të gjithë zotat!
Sepse në dorën e tij janë thellësitë e tokës, *
të tijat janë edhe majat e maleve,
i tiji është deti ‑ ai e krijoi, *
duart e tija e formuan tokën.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Ejani ta adhurojmë, të biem përmbys para tij, *
të biem në gjunjë para Zotit që na krijoi!
Sepse ai është Hyji ynë,
ne jemi populli i kullosës së tij, *
grigja që ai ruan.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Oh sikur ta ndienit sot zërin e tij: *
“Mos e bëni zemrën tuaj gur porsi në Meribë,
porsi në ditë të Masës në shkretëtirë, †
kur etërit tuaj më vunë në sprovë: *
më provuan megjithëse i kishin parë veprat e mia.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Dyzet vjet më mërziti ajo brezni †
e thashë: ‘Popull zemërluhatshëm është ky, *
që s’i njeh udhët e mia.’
Prandaj u përbetova në hidhërimin tim: *
‘Askurrë s’do të hyjnë në prehjen time!’”
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
10 gusht, Shën Lorenci, diakon dhe martir
Shërbesa e leximeve
V Hyj, më eja në ndihmë!
PO Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Kjo hyrje nuk përdoret kur Shërbesa e lutjes fillon me Ftesë.
Himni
Mbret plot lavdi i martirëve,
kurora e dëshmitarëve,
nga që s’i pranuan tokësorët
i çove ndër qiellorët.
Fill veshin tënd mirëdashës
zërave tona drejtoiau;
këndojmë trofetë e shenjta,
mos na i shiko gabimet.
Ti ngadhnjen ndër martirët,
duke kursyer dëshmuesit,
hidhi poshtë fajet tona,
duke dhuruar ndjesën.
Na ruaj, Atë mëshirëplotë,
dhe, o Bir, baras me Atin,
bashkë me Shpirtin Ngushëllues,
që në amshim mbretëroni. Amen
Ose një himn tjetër, apo një këngë e miratuar nga autoritetet kishtare.
Ant. 1 Do t’ju urrejnë për shkak të emrit tim:
por ai që do të jetë besnik deri në fund,
do të shëlbohet.
Psalmi 2 (1-12)
Përse paganët çohen peshë *
e përse popujt bluajnë punë të kota?
Mbretërit e tokës po ngrihen, *
princat me përbetim çohen kundër Zotit e Mesisë së tij:
»Le t’i këputim vargjet e tyre, *
le ta flakim prej nesh zgjedhën e tyre!«
Qeshet Ai që selinë e ka në qiell, *
i Larti Zot i përqesh ata!
Pastaj u thotë në hidhërimin e vet, *
me felgrimin e hidhërimit të vet i huton:
»Unë e kam shuguruar mbretin tim *
mbi Sion, malin tim të shenjtë!«
Unë do ta shpall vendimin e Zotit. †
Ai më tha: »Ti je im Bir, *
unë sot të linda!
M’i kërko e unë për pronë do të t’i jap popujt, *
nën sundimin tënd gjithçka përfshin toka.
Sundo mbi ta me skeptër hekuri *
dhe do t’i thyesh porsi vegsha vorbëtari!«
E tash pra, merrni vesh, o mbretër, *
mësoni ju që gjykoni dheun!
Shërbeni Zotit me frikë të madhe, *
nënshtrohuni Atij me nderim e dridhje,
bëni siç kërkon Ai që të mos hidhërohet *
e të sharroni nga udha.
Papritmas flakë i ndizet zemërimi. *
Lum zemra e atyre që shpresojnë në Të!
Ant. 1 Do t’ju urrejnë për shkak të emrit tim:
por ai që do të jetë besnik deri në fund,
do të shëlbohet.
Ant. 2 Vuajtjet e tashme nuk mund të krahasohen
me lavdinë që do të shfaqet në ne.
Psalmi 11 /10/ (1-7)
Jam ndore të Zotit!
Përse atëherë i thoni shpirtit tim: *
»Fluturo si shpend në mal!
Ja, keqbërësit harkun e shtrënguan, †
mbi kordë shigjetën vendosën *
për t’i shigjetuar fshehtas të drejtët.
Kur themelet janë të luhatura, *
çfarë mund të bëjë i drejti?«
Zoti është në Tempullin e vet të shenjtë, *
Zoti fronin e ka në qiell.
Sytë e tij vëzhgojnë të vobektin, *
qerpikët e tij shqyrtojnë bijtë e njerëzve.
Zoti shqyrton të drejtin e të paudhin, *
ai e urren atë që e do paudhësinë.
Mbi mëkatarë do të bëjë të bjerë prush: *
zjarr, sulfur e stuhi është pjesa e trashëgimit të tyre.
Zoti është i drejtë e drejtësinë e ka për zemër: *
të drejtët do ta shikojnë fytyrën e tij.
Ant. 2 Vuajtjet e tashme nuk mund të krahasohen
me lavdinë që do të shfaqet në ne.
Ant. 3 Zoti e provoi, si arin në flakë;
i pëlqeu si fli shkrumbimi.
Psalmi 17 /16/ (1-15)
Dëgjoje, o Zot, çështjen time të drejtë, *
vështroje lutjen time,
Vëri vesh lutjes sime *
që del nga buzët joshtiracake.
Prej teje le të më vijë vendimi gjykues, *
sepse vetëm sytë e tu shikojnë të drejtën.
Sprovoje zemrën time, vëreje atë natën, *
më sprovo me zjarr: në mua nuk do të gjesh padrejtësi.
Goja ime s’gabon siç veprojnë njerëzit, *
në saje të fjalëve të buzëve të tua
iu shmanga udhës së mujsharit.
Mbaj hapat e mi brenda shtigjeve të tua, *
që këmbët të mos më marrakoten.
Në ndihmë të thërras ty, o Hyj, e më vështro, *
ma prir veshin tënd e dëgjo fjalët e mia,
madhëroje mbi mua dashurinë tënde, †
ti që i shpëton nga armiku *
ata që shpresojnë në të djathtën tënde.
Më ruaj porsi bebëzën e syrit, *
më fsheh nën hijen e krahëve të tu,
prej syve të të pabesëve që po më përndjekin. *
Armiqtë e mi të tërbuar po më rrethojnë gjithkah.
Nga zemra e padhimbshme *
goja u flet kreni.
Ja, po më afrohen tani po më rrethojnë *
m’i ngulën sytë për të më përplasur për tokë.
Të ngjashëm me luanin e gatshëm për pre, *
më zogun e luanit që rri gati në pritë.
Ngrihu, o Zot, deli para, përplase përdhé, *
me shpatën tënde ma shpëto jetën prej të paudhit!
Prej vdekatarëve nga dora jote, o Zot, *
prej vdekatarëve që s’kanë pjesë në jetë.
Mbushua, ani, me të mirat e tua barkun, †
le të ngopen edhe fëmijët e tyre *
e le të teprojë edhe për foshnjat e tyre!
E unë në pafajësi do ta shikoj fytyrën tënde, *
e një ditë, kur të zgjohem,
do të kënaqem me praninë tënde.
Ant. 3 Zoti e provoi, si arin në flakë;
i pëlqeu si fli shkrumbimi.
D Më kaplojnë ankthi dhe tmerri,
C por fjala jote është ndihma ime.
Leximi i parë
Prej Letrës së dytë të shën Palit apostull drejtuar Korintianëve 4, 7 – 5, 8
Vëllezër, ne e mbartim këtë visar në enë argjile, që kjo fuqi e pakrahasueshme të shihet se është e Hyjit e jo prej nesh. Po, nga çdo anë jemi të ndrydhur, por jo të ngushtuar; jemi të pështjelluar, por jo të dëshpëruar, të salvuar po, por jo të lënë, të hedhur andej‑këndej po, por jo të rrëzuar, gjithmonë i mbartim në trupin tonë grahmat e vdekjes së Jezusit, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë. Sepse, gjithmonë të gjallë, jemi gati të vdesim për dashurinë e Jezusit, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë të vdekshëm. Kështu në ne vepron vdekja, kurse në ju jeta. E pasi kemi të njëjtin shpirt feje, sikurse është në Shkrim shenjt: ‘Besova, prandaj edhe fola’, edhe ne besojmë, prandaj edhe flasim, sepse e dimë se Ai që ngjalli Jezusin Zot, edhe ne do të na ngjallë bashkë me Jezusin dhe do të na vërë bashkë me ju pranë vetes. E të gjitha këto ngjajnë për ju: që hiri ‑ i shumëzuar ‑ të bëjë sa më të begatshëm falënderimin e bashkësisë së shtuar, në lavdi të Hyjit.
Prandaj, nuk e humbim guximin, por, edhe nëse njeriu ynë i jashtëm shkon duke u shkatërruar, njeriu i brendshëm dita‑ditës përtërihet. Sepse vështirësia jonë e lehtë dhe e përkohshme na sjell një lavdi të përjetshme, pa krahasim më të madhe. Ne nuk kemi për qëllim të fitojmë gjërat e dukshme, por ato që nuk shihen; sepse sendet e dukshme janë të përkohshme, kurse sendet që nuk shihen janë të përjetshme.
Sepse e dimë se, nëse shtëpia jonë tokësore ‑ kjo tendë, shkatërrohet, kemi godinën prej Hyjit banesë të përjetshme, qiellore, që nuk është e punuar nga duart e njeriut. Ne në këtë banesë dënesim e dëshirojmë përmbi të ta veshim banesën tonë qiellore, merret vesh, nëse do të gjendemi të veshur e jo të zhveshur. Sepse ne që gjendemi në këtë tendë dënesim porsi nën barrë të rëndë meqë nuk dëshirojmë të zhvishemi, por të vishemi mbi të me një tjetër që kështu jeta ta përpijë atë që është e vdekshme. E Ai që na krijoi për këtë qëllim është Hyji, i cili na dha kaparin ‑ Shpirtin Shenjt.
Kështu, pra, jemi gjithmonë plot shpresë edhe pse e dimë se deri të banojmë në këtë trup, jemi të mërguar, larg Zotit; sepse jetojmë në fe e jo në pamje të Zotit. Për këtë arsye edhe jemi plot shpresë e më fort dëshirojmë ta lëshojmë banesën e këtij trupi për të banuar te Zoti.
Përgjigjja Krh. Mt 5, 11. 12a. 10
C Të lumët ju kur t’ju shajnë e t’ju salvojnë për shkak timin. * Gëzohuni e galdoni, sepse i madh do të jetë shpërblimi juaj në qiell.
D Lum ata që salvohen pse kryejnë çka Hyji kërkon: sepse e tyre është Mbretëria e qiejve.
C Gëzohuni e galdoni, sepse i madh do të jetë shpërblimi juaj në qiell.
D Shpirti ynë e pret Zotin:
C ai është ndihma dhe mburoja jonë.
Leximi i parë
Prej Veprave të apostujve 6, 1-6; 8, 1. 4-8
Në atë kohë, me të rritur të numrit të nxënësve filluan ankesat e hebrenjve që flisnin greqisht kundër hebrenjve vendas pse në shërbimin e përditshëm po i linin pas dore vejushat e tyre. Atëherë të Dymbëdhjetët bashkuan në një mbledhje të përgjithshme nxënësit e u thanë:
»Nuk është e drejtë ta lëmë predikimin e fjalës së Hyjit për të shërbyer në tryezë. Gjeni, pra, o vëllezër, ndër ju shtatë vetë në zë të mirë, plot me Shpirt Shenjt e me urti, të cilët do t’i caktojmë për këtë detyrë, kurse ne do t’i kushtohemi krejtësisht uratës dhe shërbesës së fjalës.«
Propozimi i pëlqeu krejt mbledhjes së nxënësve. Ata atëherë zgjodhën Shtjefnin, njeri plot fe e Shpirt Shenjt, pastaj Filipin, Prohorin, Nikanorin, Timonin, Parmenin dhe Nikollën, proselit prej Antiokisë. Këta i vunë para apostujve. Apostujt, pasi u lutën, vunë duart mbi ta.
Edhe Sauli e dha pëlqimin e vet për vrasjen e Shtjefnit.
Po atë ditë u bë salvim i madh kundër Kishës në Jerusalem. Të gjithë, me përjashtim të apostujve, u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë e të Samarisë.
Ata, pra, të cilët qenë shpërndarë, shkonin prej një vendi në vend tjetër dhe predikonin Fjalën. Kështu Filipi zbriti në qytet të Samarisë dhe filloi të predikojë Mesinë. Turmat ua vinin veshin me kujdes mësimeve të Filipit, sepse i dëgjonin dhe i shikonin shenjat e mrekullueshme që bënte. E njëmend, prej shumë të djallosurish dilnin shpirtrat e ndytë duke bërtitur me zë të madh, shëroheshin shumë të paralizuar e të çalë. Dhe u bë gëzim i madh në atë qytet.
Përgjigjja Krh. Mt 10, 32; Gjn 12, 26
C Kushdo pranon para njerëzve se është imi, * edhe unë do ta pranoj para Atit tim që është në qiell.
D Kush do të më shërbejë, le të vijë mbas meje. Ku jam unë, atje do të jetë edhe shërbëtori im;
Cedhe unë do ta pranoj para Atit tim që është në qiell.
Leximi i dytë
Nga “Fjalimet” i shën Augustinit, ipeshkëv
(Fjal. 304, 14; PL 38, 1395-1397)
Ishte mbarështues i gjakut të Krishtit
Sot kisha e Romës kremton ditën e ngadhënjimit të Lorencit, ditën në të cilën ai e flaku tej botën e së keqes. E shkeli atë kur sillej mizorisht dhe plot hidhërim kundër tij dhe e përçmoi kur ajo po e ngashënjente me joshjet e saja. Në njërin rast dhe në tjetrin e mundi satanin që i nxiste kundër përndjekjen.
Shën Lorenci ishte diakon i kishës së Romës. Ishte mbarështues i gjakut të Krishtit dhe atje, për shkak të emrit të Krishtit, e derdhi gjakun e tij.
Apostulli i lumtur Gjoni e paraqiti shumë qartë misterin e Darkës së Zotit, duke thënë: “Sikurse Jezusi e dhuroi jetën e vet për ne. Edhe e kemi detyrë ta japim jetën tonë për vëllezër.” (1 Gjn 3, 16). Lorenci, vëllezër të dashur, e ka kuptuar gjithë këtë. E ka kuptuar dhe e ka vënë në praktikë. Dhe vërtet ai e ktheu në këmbim atë që kishte marrë në atë tryezë. E deshi Krishtin me jetën e tij, dhe i ngjasoi me vdekjen e tij.
Edhe ne, vëllezër, nëse vërtet duam, i ngjasojmë atij. Nuk mund të japim në këmbim një fryt më të shijshëm të dashurisë sonë, se sa atë të përngjasimit të Krishtit, i cili “pësoi për ju duke ju lënë shembullin që edhe ju t’i ndiqni gjurmët e tija.” (1 Pjt 2, 21). Me këtë fjali duket pothuajse apostulli Pjetër dëshiron të thotë, se Krishti ka vuajtur vetëm për ata që i ndjekin gjurmët e tija, dhe se vuajtja e Krishtit u bën dobi vetëm atyre që shkojnë pas tij. Martirët e shenjtë e kanë ndjekur atë deri në derdhjen e gjakut, derisa i kanë përngjarë në mundimin e tij. E kanë ndjekur martirët, por jo vetëm ata. Dhe vërtetë, pasi ata kaluan, nuk u ndërpre ura; as nuk u tha burimi, pasi ata pinë.
Kopshti i bukur i Zotit, o vëllezër, ka jo vetëm trëndafila martirësh, por edhe zambakë virgjërash, dredhëza të atyre që jetojnë në martesë, lule vjollca të të vejave. Asnjë kategori personash nuk duhet të dyshojë në thirrje e vet: Krishti ka vuajtur për të gjithë. Me vërtetësi të plotë është shkruar për të: “Vullneti i Atit është që të shëlbohen të gjithë njerëzit dhe t’ia arrijnë njohjes së vërtetës.” (1 Tim 2, 4).
Pra të mundohemi të kuptojmë në ç’mënyrë, përveç derdhjes së gjakut, përveç mundimit, mund ta ndjekë i krishteri Mësuesin. Apostulli, duke folur për Krishtin Zot, thotë: “Ai, edhe pse me natyrë Hyj, barazinë e vet me Të nuk e çmoi si një visar që s’mundet pa të” (Fil 2, 6). Sa gjë madhështore!
“Por ia mohoi vetes e mori natyrën e shërbëtorit dhe u bë i ngjashëm me njerëzit dhe, për kah pamja e jashtme, dukej vetëm njeri. E përuli vetveten” (Fil 2, 7-8). Çfarë përulësie!
Krishti është përvujtëruar: ja, o i krishterë, shembullin të cilit duhet t’i ngjasosh. Krishti është bërë i dëgjueshëm: përse atëherë ti krenohesh? Pasi kishte kaluar të gjitha shkallët e kësaj përulësie, pasi e mundi vdekjen, Krishti u ngjit në qiell: të shkojmë pas tij. Ta dëgjojmë Apostullin që thotë: “Nëse, pra u ngjallët bashkë me Krishtin, kërkoni çka është atje, ku gjendet Krishti ndenjur në fron në të djathtën e Hyjit!” (Kol 3, 1).
Përgjigjja Krh. Ps 18 /17/, 3
C Lorenci martir shpallte me zë të lartë: E adhuroj Hyjin e vërtetë, dhe vetëm atij i shërbej; * për këtë arsye nuk më frikëson mundimi.
D Hyji është Ndihmëtari im, në të shpresoj.
C Për këtë arsye nuk më frikëson mundimi.
Himni: Te Deum
Ty, o Hyj, të lavdërojmë, * ty, o Zot, të dëshmojmë.
Ty, Atin e amshueshëm * bota mbarë të adhuron.
Ty të gjithë engjëjt, * ty qielli e fuqitë të gjitha,
ty kerubinët e serafinët, * pa ndërprerë po të këndojnë:
Shenjt, Shenjt, Shenjt, * Zoti, Hyji Sabaot!
Plot qielli e toka janë, * me madhërinë të lumturisë sate.
Ty i apostujve * kori i lavdishëm,
ty i profetëve, * numri i nderueshëm,
ty e martirëve * të lëvdon ushtria.
E për rrethin e tokës, * të dëshmon Shenjta Nënë Kishë:
ty, o Atë, * i madhërisë së pamasë,
dhe të nderueshmin e të vërtetin, * të vetmin tëndin Bir,
edhe Shenjtin, * Ngushëllues Shpirt.
Ti, o Krisht, * Mbreti i lavdisë.
Ti që je i Atit, * Bir i amshueshëm.
Ti që, për të marrë mbi vete çlirimin e njeriut, *
nuk e pate n’iri kraharorin e Virgjërës.
Ti që, pasi e theve thimthin e vdekjes, *
ua çile besimtarëve Mbretërinë e qiellit.
Ti që rri në të djathtën e Zotit, * në lavdinë e Atit.
Besojmë se do të vish * porsi Gjykatës
Ty, pra, po të lutemi që t’u ndihmosh shërbëtorëve të tu, *
të cilët i shpërbleve me gjakun tënd të paçmueshëm.
Bëj që në lumturinë e amshueshme, *
të numërohemi ndër shenjtër të tu.
Shpëtoje popullin tënd, o Zot, *
e bekoje trashëgimin tënd!
Ti ata sundoji * e lartësoji deri në amshim.
Për gjithë ditë të lume, * ne ty të bekojmë.
Dhe emrin tënd e lavdërojmë për jetë, * e jetë të jetës.
Denjohu, o Zot, në këtë ditë * të na ruajsh pa mëkat.
Ki dhimbë për ne, o Zot, * ki dhimbë për ne!
Dhembshuria jote qoftë mbi ne, o Zot, *
sikurse po shpresojmë në ty.
Në ty, o Hyj, shpresova, *
e kurrë nuk do të turpërohem.
Lutja
Dashuria e flaktë ndaj teje, o Zot, e bëri shën Lorencin diakon besnik në shërbesën tënde e të nderuar në martirizim: bëj që edhe ne të duam çka ai deshi e të zbatojmë çka ai na mësoi. Nëpër Zotin.
Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.
10 gusht, Shën Lorenci, diakon dhe martir
Ftesa
D O Zot, hapi buzët e mia.
C Dhe goja ime do të kumtojë lavdet e tua.
Në shërbesën e së dielave dhe të ditëve të javës:
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Psalmi 95 /94/
Grishje për të lavdëruar Hyjin
Nxitni njëri-tjetrin dita-ditës deri sa të zgjasë kjo “Sot” (Heb 3, 13).
Ejani t’i këndojmë Zotit, *
t’i brohorasim Hyjit, Shëlbuesit tonë.
T’i dalim para me falënderje, *
t’i këndojmë këngë hareje!
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Sepse Hyj i madhërishëm është Zoti, *
Mbret i madhërueshëm mbi të gjithë zotat!
Sepse në dorën e tij janë thellësitë e tokës, *
të tijat janë edhe majat e maleve,
i tiji është deti ‑ ai e krijoi, *
duart e tija e formuan tokën.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Ejani ta adhurojmë, të biem përmbys para tij, *
të biem në gjunjë para Zotit që na krijoi!
Sepse ai është Hyji ynë,
ne jemi populli i kullosës së tij, *
grigja që ai ruan.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Oh sikur ta ndienit sot zërin e tij: *
“Mos e bëni zemrën tuaj gur porsi në Meribë,
porsi në ditë të Masës në shkretëtirë, †
kur etërit tuaj më vunë në sprovë: *
më provuan megjithëse i kishin parë veprat e mia.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Dyzet vjet më mërziti ajo brezni †
e thashë: ‘Popull zemërluhatshëm është ky, *
që s’i njeh udhët e mia.’
Prandaj u përbetova në hidhërimin tim: *
‘Askurrë s’do të hyjnë në prehjen time!’”
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. Ejani ta adhurojmë mbretin e martirëve,
Krishtin Zot.
Lavdet e mëngjesit
V Hyj, më eja në ndihmë!
P O Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Kjo hyrje nuk përdoret kur Lavdet fillojnë me Ftesë.
Himni
Në luftë jo pa gjakderdhje
të shën Laurent Martirit,
luftoi Feja e armatosur
gjakun e vet tue derdhur.
Ky i pari mes shtatë burrave
që rrinë afër altarit,
me gradë diakon i ngritur
mbi tjerët është i shquar.
Ky luftar shumë trimëror
nuk ngjeshi në brez shpatën,
por armën armiqsore prapa
duke u kthyer ia kaloi ndihmësit.
Kshtu, Shën Laurent, dhe ne
synojmë mundimet tua;
kushdo që e lyp me shpirt,
shpejt gjen plotësim dëshire.
N’kaq qytetar i zgjedhur
n’mbretrinë mahnitëse t’qiellit,
në kështjellën e amshueshme,
mbart kurorë shpëtimtare.
Nderim Atit me Birin
dhe Shpirtin Ngushllimtar,
që ne me pëlqim tëndin
t’pajisin me dafinën e përjetshme. Amen.
Ose një himn tjetër, apo një këngë e miratuar nga autoritetet kishtare.
Ant. 1 Hiri yt, o Zot, vlen më shumë se jeta:
buzët e mia do ta shpallin lavdinë tënde.
Psalmi 63 /62/ (2-9) Shpirti i etshëm për Hyjin
Kisha ka etje për Shëlbuesin e vet, me dëshirë që të shuajë etjen në burimin e ujit të gjallë që rrjedh për jetën e pasosur (Krh. Cassiodoro).
O Hyj, Hyji im je ti, qysh në agim të kërkoj. *
Ka etje për ty shpirti im,
ty të dëshiron mishi im, *
si toka e shkretë, e thatë, e paujë,
kështu erdha në Shenjtëroren tënde *
për ta parë fuqinë tënde e lavdinë tënde.
Sepse më e mirë është dashuria jote se jeta: *
buzët e mia do të të lavdërojnë.
Kështu do të të bekoj në jetën time *
e në Emrin tënd do t’i lartësoj duart e mia,
do të ngihem si në gosti të shkëlqyeshme, *
me buzë të hareshme do të të lavdërojë goja ime.
Ty do të të kujtoj edhe në shtratin tim, *
në përgim natën do të mendoj për ty,
sepse ti je bërë ndihma ime, *
prandaj do të brohoras nën hijen e krahëve të tu!
Shpirti im u mbështet në ty, *
e djathta jote më merr për dore.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 1 Hiri yt, o Zot, vlen më shumë se jeta:
buzët e mia do ta shpallin lavdinë tënde.
Ant. 2 Martirët e Zotit, bekojeni Zotin!
Kënga Dan 3, 57-88. 56
Çdo krijesë le ta lavdërojë Zotin
Lavdëroni Hyjin tonë, të gjithë shërbëtorët e tij! (Zb 19, 5).
Bekojeni, të gjitha veprat e Zotit, Zotin, *
lëvdojeni dhe madhërojeni në shekuj!
Bekojeni, engjëjt e Zotit, Zotin, *
bekojeni, o qiej, Zotin.
Ujëra që jeni përmbi qiell, bekojeni Zotin, *
të gjitha ju, o fuqi, bekojeni Zotin.
Diell e hënë, bekojeni Zotin, *
yjet e qiellit, bekojeni Zotin.
Të gjitha shirat e vesa, bekojeni Zotin, *
të gjitha ju, o erëra, bekojeni Zotin.
Zjarr e nxehtësi, bekojeni Zotin, *
acar e vapë, bekojeni Zotin.
Vesë e brymë, bekojeni Zotin, *
akull e cegëm, bekojeni Zotin.
Breshra e borëra, bekojeni Zotin, *
net e ditë, bekojeni Zotin.
Dritë e errësirë, bekojeni Zotin, *
vetëtima e re, bekojeni Zotin.
Toka e bekoftë Zotin, *
lëvdojeni e madhërojeni në shekuj!
Bekojeni, o male e kodra, Zotin, *
bekojeni Zotin, të gjitha bimësitë e tokës.
Dete e lumenj, bekojeni Zotin, *
bekojeni, burime, Zotin.
Përbindësh e gjithçka lëviz në ujëra,
bekojeni Zotin, *
të gjithë shpendët e qiellit, bekojeni Zotin.
Kafshë të egra e shtëpiake, bekojeni Zotin, *
bijtë e njeriut, bekojeni Zotin.
Bekoje, o Izrael, Zotin, *
lëvdojeni e madhërojeni në shekuj!
Priftërinjtë e Zotit, bekojeni Zotin, *
shërbëtorët e Zotit, bekojeni Zotin.
Shpirtra e frymë të të drejtëve, bekojeni Zotin, *
shenjtër e të përvujtë në zemër, bekojeni Zotin.
Anani, Azari, Misael, bekojeni Zotin, *
lëvdojeni e madhërojeni në shekuj!
Të bekojmë Atin e Birin e Shpirtin Shenjt; *
ta lëvdojmë e ta madhërojmë në shekuj
I bekuar je ti, o Zot, në kupën qiellore, *
i lavdishëm e i madhërueshëm në shekuj!
Në fund të kësaj kënge nuk thuhet Lavdí Atit.
Ant. 2 Martirët e Zotit, bekojeni Zotin!
Ant. 3 Fitimtari do të jetë si shtylla në tempullin e Hyjit.
Psalmi 149 (1-9) Festa e miqve të Zotit
Bijtë e Kishës, bijtë e popullit të ri le të galdojnë në mbretin e tyre që është Krishti (Esichio).
Këndoni Zotit një këngë të re, *
këndoni lavdi në mbledhjen e shenjtërve!
Le t’i gëzohet Izraeli Krijuesit të vet, *
bijtë e Sionit t’i brohorasin Mbretit të vet!
Le ta lavdërojnë Emrin e tij në valle, *
le t’i bien në nder të tij tupanit e citarës,
sepse Zoti kënaqet në popullin e vet, *
të përvujtët i nderon me shëlbim.
Le të galdojnë të drejtët në lumturi, *
le të brohorasin nga shtrojat e veta!
E paçin lavdinë e Zotit në gojë, *
e shpatën dytehëshe në dorë!
Për të marrë shpagim mbi paganë, *
për t’u dhënë popujve ndëshkim,
për t’i lidhur mbretërit e tyre në pranga, *
princat e tyre në zinxhirë të hekurt,
për ta zbatuar mbi ta dënimin kaherë të shkruar: *
– ky është nder për të gjithë besnikët e tij.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 3 Fitimtari do të jetë si shtylla në tempullin e Hyjit.
Leximi i shkurtër 2 Kor 1, 3-5
Qoftë bekuar Hyji, Ati i Zotit tonë Jezu Krishtit, Ati i mëshirshëm dhe Hyji që jep çdo ngushëllim. Ai na ngushëllon në të gjitha vështirësitë tona, që edhe ne të mund t’i ngushëllojmë të gjithë ata që gjenden në vështirësi, me atë ngushëllim, me të cilin Hyji na ngushëllon ne. Dhe, vërtet, siç ndikohen pa masë në ne mundimet e Krishtit, po ashtu, nëpër Krishtin, edhe marrim ngushëllim pa masë të madh.
Përgjigjja e shkurtër
C Fuqia ime, * kënga ime është Zoti.
Fuqia ime, kënga ime është Zoti.
D Ai është shpëtimi im:
kënga ime është Zoti.
Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.
Fuqia ime, kënga ime është Zoti.
Kënga ungjillore (Benedictus Lk 1, 68-79)
Ant. Mos ki frikë, Lorenc, sepse unë jam me ty;
edhe nëse kalon në mes të zjarrit,
flaka nuk do të mund të të djegë.
Qoftë bekuar Zoti, Hyji i Izraelit, *
që e pa dhe e shpërbleu popullin e vet!
Ai e ngriti Shpëtimtarin tonë *
në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,
sikurse premtoi kaherë *
me gojë të profetëve të tij të shenjtë:
se do të na shpëtojë prej armiqve tanë *
dhe prej dorës së të gjithë atyre që na urrejnë;
se do të bëjë mirësinë që ua premtoi etërve tanë *
e do t’i bjerë në mend Besëlidhja e tij e shenjtë
e betimi që bëri në të mirën e Abrahamit, atit tonë *
se do të na e bëjë të mundshme t’i shërbejmë pa frikë,
të çliruar nga duart e armikut *
në shenjtëri e drejtësi para tij
për çdo ditë të jetës sonë.
E ti, o djalosh, do të quhesh profet i të Tejetlartit, *
sepse do të shkosh përpara Zotit
për t’ia përgatitur udhët,
për ta vënë në dijeni popullin e tij *
se Hyji do ta shëlbojë duke ia falur mëkatet e tija,
në saje të zemrës së dashur të Hyjit tonë *
që do të na e dërgojë në pasi prej qiellit Diellin,
për të shndërritur ata që gjenden në errësirë
dhe në hijen e vdekjes, *
për t’i drejtuar hapat tanë në udhën e paqes.“
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen
Ant. Lum ju që jeni të persekutuar për të drejtën:
sepse e juaja është Mbretëria e qiellit.
Lutjet e besimtarëve
Në bashkim me martirët e shenjtë të vrarë për shkak të Ungjillit, ta kremtojmë dhe ta thërrasim Shëlbuesin tonë, dëshmitarin besnik të Hyjit Atë:
Ti na shëlbove me gjakun tënd, o Zot.
Për hir të martirëve të tu, të cilët e përqafuan vdekjen si dëshmi të fesë,
— na e jep lirinë e vërtetë të shpirtit.
Për hir të martirëve të tu, që e dëshmuan fenë deri në derdhjen e gjakut,
— na e jep një fe të pastër dhe të vërtetë.
Për hir të martirëve të tu, që ecën gjurmëve të tua në udhën e kryqit,
— bëj që me qëndresë t’u bëjmë ballë vështirësive të jetës.
Për hir të martirëve të tu, të cilët i lanë petkat e veta në gjakun e Qengjit,
— bëj që t’i mposhtim ngashënjimet e mishit dhe të botës.
Ati ynë, që je në qiell, u shenjtëroft emri yt. Ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullnesa jote, si në qiell ashtu në tokë.
Bukën tonë të përditshme, na e jep sot, na i fal fajet tona si i falim ne fajtorët tanë, e mos na lër të biem në tundim, por na liro nga i Keqi. Amen.
Lutja
Dashuria e flaktë ndaj teje, o Zot, e bëri shën Lorencin diakon besnik në shërbesën tënde e të nderuar në martirizim: bëj që edhe ne të duam çka ai deshi e të zbatojmë çka ai na mësoi. Nëpër Zotin.
Përfundimi i Orës, sikurse në Shërbesën e rëndomtë.
10 gusht, Shën Lorenci, diakon dhe martir
Ora e mesme
E Tretë – e gjashtë – e nëntë
Zgjidhni njërën nga tre orët sipas kohës në të cilën luteni.
Ora e tretë
V Hyj, më eja në ndihmë!
P O Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Himni
Tash për ne, o Shpirti i Shenjtë,
me Atin një e me Birin,
denjohu të ndërhysh i gatshëm
në kraharorin tonë i shkrirë.
Gojë, gjuhë, mend shqise e forcë,
ta rrëfejnë me të madhe
me zjarr dashuria të ndizet
flakërimi të ngrohë t’afërmit.
Na bëj që ta kuptojmë Atin,
të njohim edhe Birin,
të dy edhe ty Shpirtin
të besojmë në çdo kohë. Amen.
Ant. 1 Në luftën e ashpër,
Zoti i dha atij (asaj) fitoren,
sepse më e fortë se gjithçka
është dashuria e tij.
Psalmi 120 /119/ (1-7)
Dëshira për paqe të rrezikuar prej të mbrapshtëve
Ai është Paqja jonë, erdhi t’ju kumtojë paqen juve që ishit larg edhe atyre që ishin afër (Krh. Ef 2, 14. 17. 16).
Në ngushticë e thirra në ndihmë Zotin *
dhe ai më dëgjoi.
Më shpëto, o Zot, prej buzëve gënjeshtare, *
prej gjuhës qëllimisht gënjyese.
Vallë, ç’duhet të të jepet *
ose si të shpaguhesh, o gjuhë qëllimisht gënjyese?
Shigjeta luftëtari të mprehta, *
të skuqura me gaca pishash!
I mjeri unë që rri në Mosok *
dhe banoj në tendat e Cedarit!
Tepër gjatë jetoi shpirti im me këta *
që e urrejnë paqen!
Unë jam për paqe, por kur flas, *
ata kërkojnë luftë.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 1 Në luftën e ashpër,
Zoti i dha atij (asaj) fitoren,
sepse më e fortë se gjithçka
është dashuria e tij.
Ant. 2 I dhe martirit (martires) tënd (sate), o Zot,
kurorën e të drejtëve dhe një emër të lavdishëm.
Psalmi 121 /120/ (1-7)
Rojtari i Izraelit
Më kurrë s’do të kenë uri, më kurrë s’do të kenë etje, më s’do t’i djegë dielli as rrezet e tija (Zb 7, 16).
Sytë e mi i çoj drejt maleve: *
prej nga do të më vijë mua ndihma?
Ndihma ime vjen prej Zotit, *
i cili krijoi qiellin e tokën.
S’do te lejojë të të merren këmbët, *
nuk do të kotet ai që të ruan.
Ja, s’do të kotet as s’do të flejë, *
ai që e ruan Izraelin.
Zoti është rojtari yt, †
Zoti është hija jote, *
Zoti është në të djathtën tënde!
Dielli nuk do të të bëjë keq ditën, *
as hëna natën.
Zoti do të të ruajë nga çdo e keqe, *
Zoti do ta ruajë jetën tënde.
Zoti do të ruajë vajtjet e ardhjet e tua *
që tani e përgjithmonë e jetë.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 2 I dhe martirit (martires) tënd (sate), o Zot,
kurorën e të drejtëve dhe një emër të lavdishëm.
Ant. 3 Kush mbjell në lot,
do të korrë me gëzim.
Psalmi 122 /121/ (1-9)
Përshëndetje Jerusalemit
I jeni afruar malit Sion, qytetit të Hyjit të gjallë (Heb 12, 22).
Seç u gëzova kur më thanë: *
»Eja të shkojmë në Shtëpinë e Zotit!«
Ja, tashmë këmbët tona shkelën *
në dyert e tua, o Jerusalem!
O Jerusalem, qytet i ndërtuar me mjeshtëri, *
thuaj se i tëri një cope të vetme je!
Atje ngjiten fiset, fiset e Zotit, †
sipas rregullores në Izrael *
për të kremtuar Emrin e Zotit.
Atje janë selitë e gjykatores së drejtësisë, *
selitë e shtëpisë së Davidit!
Lutuni për paqen e Izraelit: *
»U priftë e mbara atyre që të duan ty!
Mbretëroftë paqja në muret e tua *
dhe qetësia në pirgjet e tua!«
Për dashuri ndaj vëllezërve e miqve të mi *
do të them: »Paqja me ty!«
Për dashuri ndaj Shtëpisë së Zotit, Hyjit tonë, *
do të lutem t’i kesh të gjitha të mirat!
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 3 Kush mbjell në lot,
do të korrë me gëzim.
Leximi i shkurtër 1 Pjt 5, 10-11
Hyji, burimi i çdo hiri, i cili ju grishi në lumturinë e vet të amshuar në Jezu Krishtin, Ai, mbasi të vuani për pak kohë, do t’ju përsosë, do t’ju përforcojë, do t’ju japë fuqi dhe do t’ju bëjë të patrandshëm. Ai sundoftë në shekuj të shekujve. Amen!
D Zoti e veshi me gëzim,
C i vuri mbi kokë një kurorë të shkëlqyer.
Lutja
Dashuria e flaktë ndaj teje, o Zot, e bëri shën Lorencin diakon besnik në shërbesën tënde e të nderuar në martirizim: bëj që edhe ne të duam çka ai deshi e të zbatojmë çka ai na mësoi. Nëpër Zotin.
Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.
Ora e gjashtë
V Hyj, më eja në ndihmë!
P O Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Himni
Mbret i fortë, Hyj i vërtetë,
që sundon të gjitha sendet,
me ndriçim pajis mëngjesin
dhe me zjarr shkëlqen mesditën.
Shuaji flakët e shamatave,
flake zjarrin e dëmprurësve,
jepu trupave shërimin,
dhe të vërtetën paqe zemrave.
Bëj, o Atë tërë drejtësi,
dhe ti Bir baras me Atin,
bashkë me Shpirtin Ngushëllimtar
që mbretëroni ndër gjithë shekujt. Amen.
Ant. 1 Në luftën e ashpër,
Zoti i dha atij (asaj) fitoren,
sepse më e fortë se gjithçka
është dashuria e tij.
Psalmi 123 /122/ (1-4)
Shpresa e popullit është në Zotin
Dy të verbër… ia filluan të bërtasin: Zotëri, Biri i Davidit, ki mëshirë për ne! (Mt 20, 30).
Drejt teje po i lartësoj sytë e mi, *
drejt teje që banon në qiell.
Qe, porsi sytë e shërbëtorëve
drejt dorës së zotërinjve të vet, †
porsi sytë e shërbëtores *
drejt duarve të zonjës së vet,
ashtu priren sytë tanë drejt Zotit, Hyjit tonë, *
derisa të ketë mëshirë për ne.
Ki mëshirë për ne, o Zot, ki mëshirë për ne, *
sepse për së tepërmi na kanë mbuluar me përbuzje.
Sepse u ngi tepër më shpirti ynë
me përqeshje të të ngopurve, *
me përbuzje të krenarëve.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 1 Në luftën e ashpër,
Zoti i dha atij (asaj) fitoren,
sepse më e fortë se gjithçka
është dashuria e tij.
Ant. 2 I dhe martirit (martires) tënd (sate), o Zot,
kurorën e të drejtëve dhe një emër të lavdishëm.
Psalmi 124 /123/ (1-8)
Ndihma jonë është në Emër të Zotit
Një natë Zoti i tha Palit në vegim: Mos u tremb… sepse unë jam me ty! (Vap 18, 9-10).
Po të mos kishte qenë Zoti me ne *
– le ta pohojë ballafaqe Izraeli –
po të mos kishte qenë Zoti me ne, *
kur njerëzit u ngritën kundër nesh:
atëherë do të na kishin përpirë gjallë, *
kur u mori flakë zemërimi kundër nesh.
Atëherë ujët do të na kishte marrë, *
rrjedha e përroit do të na kishte marrë,
do të na kishin mbytur *
valët e ujërave të tërbuara!
Qoftë bekuar Zoti
që s’na dha kafshatë *
për dhëmbët e tyre!
Shpirti ynë shpëtoi si trumcaku †
prej gracke të gjuetarëve: *
laku u këput e ne shpëtuam!
Ndihma jonë është në Emër të Zotit, *
që krijoi qiellin e Tokën.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 2 I dhe martirit (martires) tënd (sate), o Zot,
kurorën e të drejtëve dhe një emër të lavdishëm.
Ant. 3 Kush mbjell në lot,
do të korrë me gëzim.
Psalmi 125 /124/ (1-5)
Hyji e mbron popullin e vet
Mbarë Izraeli i Hyjit, pastë paqe e mëshirë prej Hyjit! (Gal 6, 16).
Kush shpreson në Zotin është si mali Sion: *
s’ka gjë që e tund, mbetet për amshim!
Malet e rrethojnë Jerusalemin: †
edhe Zoti rreth e rreth i rri popullit të vet *
qysh tash e për amshim.
Askurrë s’do të sundojë skeptri i të pafeve †
mbi trashëgimin e të drejtëve *
që të drejtët të mos i shtrijnë duart në paudhësi.
Bëju mirë, o Zot, njerëzve të mirë *
edhe atyre që e kanë zemrën të drejtë.
Kurse ata që shkojnë udhëve të ligësisë †
le t’i zhbijë Zoti bashkë me keqbërësit. *
Paqja qoftë mbi Izraelin!
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 3 Kush mbjell në lot,
do të korrë me gëzim.
Leximi i shkurtër Jak 1, 12
Lum ai njeri që pëson tundim, sepse, mbasi t’i qëndrojë provës, do të fitojë kurorën e jetës të premtuar atyre që e duan Hyjin.
D Shpresoj në Zotin dhe nuk kam frikë:
C kush mund t’më bëj keq?
Lutja
Dashuria e flaktë ndaj teje, o Zot, e bëri shën Lorencin diakon besnik në shërbesën tënde e të nderuar në martirizim: bëj që edhe ne të duam çka ai deshi e të zbatojmë çka ai na mësoi. Nëpër Zotin.
Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.
Ora e nëntë
V Hyj, më eja në ndihmë!
P O Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Himni
Hyj i gjithësisë, fuqi e qëndrueshme,
i patrandur në ty mbahesh,
kohët e dritës së përditshme
përcakton me shumë mbarësi.
Dhe gjatë netëve lësho dritën,
që të mos ndërpritet jeta,
por çmimi i vdekjes shenjte
lavdia e përjetshme të jetë.
Bëj, o Atë tërë drejtësi,
dhe, o Bir, baras me Atin,
bashkë me Shpirtin Ngushëllimtar,
të mbretëroni ndër gjithë shekujt. Amen.
Ant. 1 Në luftën e ashpër,
Zoti i dha atij (asaj) fitoren,
sepse më e fortë se gjithçka
është dashuria e tij.
Psalmi 126 /125/ (1-6)
Prej Zotit gëzimi ynë, në të mbështetet shpresa jonë
Mbasi jeni pjesëtarë në vuajtje, do të jeni edhe në ngushëllim (2 Kor 1, 7).
Kur Zoti i ktheu robërit e Sionit, *
na dukej si të ishim në ëndërr.
Atëherë goja na u mbush me gaz *
e gjuha jonë ia thoshte këngës së gëzimit!
Asohere thuhej ndër paganë: *
»Zoti bëri për ta punë të mëdha!«
Vërtet Zoti bëri për ne mrekulli *
e zemrat na u mbushën me gëzim!
Ktheji, o Zot, robërit tanë *
porsi përrenjtë e mesditës!
Ata që mbjellin me lot, *
deh, le të korrin me gëzim!
Në të shkuar ecnin e qanin *
duke mbartur farën për ta mbjellë,
kurse në kthim do të vijnë plot gëzim *
duke mbartur dorëzat e veta.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 1 Në luftën e ashpër,
Zoti i dha atij (asaj) fitoren,
sepse më e fortë se gjithçka
është dashuria e tij.
Ant. 2 I dhe martirit (martires) tënd (sate), o Zot,
kurorën e të drejtëve dhe një emër të lavdishëm.
Psalmi 127 /126/ (1-5)
Çdo përpjekje është e kotë pa ndihmën e Zotit
Nuk është gjë as ai që mbjell e as ai që lag, por Hyji që bën të rritet. Ju jeni ara e Hyjit e ndërtesa e Hyjit (1 Kor 3, 7. 9).
Nëse Zoti nuk e ndërton shtëpinë, *
kot mundohen ata që e ndërtojnë.
Nëse Zoti nuk e ruan qytetin, *
kot rri zgjuar ai që e ruan.
Kot e keni të çoheni para drite *
dhe vonë të shkoni në pushim,
ju që e hani bukën e mundit: *
të dashurve të vet u jep edhe në gjumë.
Ja: bijtë janë dhuratë e Zotit, *
fryti i barkut është shpërblimi i tij.
Porsi shigjetat në dorën e trimit *
të tillë janë djemtë e rinisë.
Lum ai burrë që e mbushi kukurrën me të tillë: *
s’do të turpërohet kur të fjaloset me armiq në log.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 2 I dhe martirit (martires) tënd (sate), o Zot,
kurorën e të drejtëve dhe një emër të lavdishëm.
Ant. 3 Kush mbjell në lot,
do të korrë me gëzim.
Psalmi 128 /127/ (1-6)
Paqja e Zotit në familjen që i është besnike
“Zoti të bekoftë prej Sionit” domethënë prej Kishës së tij (Arnobi).
Lum njeriu që e druan Zotin, *
që ecën udhëve të tij!
Do të ushqehesh prej punës së duarve të tua, *
i lumi ti, mirë do të kalosh!
Gruaja jote: vresht plot fruta *
në dhomat e shtëpisë sate;
djemtë e tu: pinjoj ulliri *
përreth tryezës sate!
Ja, se si bekohet njeriu që e druan Zotin! *
Të bekoftë Zoti prej Sionit
e pafsh lumturinë e Jerusalemit *
në të gjitha ditët e jetës sate
dhe i pafsh djemtë e djemve të tu! *
Paqja qoftë mbi Izraelin!
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 3 Kush mbjell në lot,
do të korrë me gëzim.
Leximi i shkurtër Urt 3, 1-2a. 3b
Shpirtrat e të drejtëve janë në dorën e Hyjit dhe ata s’do t’i prekë asfarë vështirësie e vdekjes. Syve të të marrëve u dukën se vdiqën: kurse ata janë në paqe.
D Kthehen në gëzimin e korrjes,
C u këndojnë mrekullive të Zotit.
Lutja
Dashuria e flaktë ndaj teje, o Zot, e bëri shën Lorencin diakon besnik në shërbesën tënde e të nderuar në martirizim: bëj që edhe ne të duam çka ai deshi e të zbatojmë çka ai na mësoi. Nëpër Zotin.
Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.
JAVA E NËNTËMBËDHJETË E KOHËS SË RËNDOMTË
Java III e Psalterit
E DIEL
Mbrëmësorja I
V Hyj, më eja në ndihmë!
P O Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Himni
O Zot, krijues i të gjithave
drejtues në botë, që ditën
e vesh me dritë të hijshme
e me hir të gjumit natën,
prehja gjymtyrëve të këputura
t’u kthejë zellin e punës,
të lehtësojë mendjet e lodhura,
të heqë gjëmat ngashëruese.
Falë ditës që kaloi,
e uratëve në natë të re,
ndihmo fajtorët me anë të premtimit
me këngë shpalosim himnin.
Thellësisht të këndoftë zemra,
për Ty zëri të kumbojë,
Të dashtë dëshira e pastër,
t’adhuroftë mendja e përkorë.
Kur errësira e madhe
me net të mbulojë ditën,
feja të mos njohë terrin,
nga feja shkëlqeftë nata.
Na ruaj, Atë plot drejtësi,
dhe, o Bir, baras me Atin
bashkë me Shpirtin Ngushëllues,
që n’jetë të jetës je sundues. Amen.
Ose një himn tjetër, apo një këngë e miratuar nga autoritetet kishtare.
Ant. 1 Që kur lind dielli e derisa perëndon,
qoftë bekuar Emri i Zotit!
Psalmi 113 /112/ (1-9)
Lavdërojeni emrin e Zotit
I rrëzoi princat prej froneve të tyre e i lartësoi të përvujtët (Lk 1, 52).
Lavdërojeni, shërbëtorët e Zotit, *
lavdërojeni, Emrin e Zotit!
Qoftë bekuar Emri i Zotit *
qysh tash e deri në amshim.
Që kur lind dielli e derisa perëndon *
qoftë bekuar Emri i Zotit!
I madhërueshëm është Zoti mbi të gjithë popujt, *
lavdia e tij i tejkalon qiejt.
Kush është si Zoti, Hyji ynë, †
që fronin e ka në Lartësi, *
e nga lart vrojton qiellin e tokën?
Nga pluhuri e ngre skamnorin, *
nga llomi e lartëson të vobektin
për ta vënë të rrijë me princa, *
me princat e popullit të vet.
Ai bën të banojë beronja në shtëpi të vet *
nënë fëmijësh të gëzueshme.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 1 Që kur lind dielli e derisa perëndon,
qoftë bekuar Emri i Zotit!
Ant. 2 Do ta ngre gotën e shëlbimit
e do të thërras Emrin e Zotit.
Psalmi 116 /115/ (10-19)
Falënderim në tempull
Me anë të tij (Krishtit) t’i kushtojmë vazhdimisht Hyjit fli lavdie (Heb 13, 15).
Besoj edhe atëherë kur më duhet të them: *
»Jam i pafat për së tepërmi!«.
Në hutimin tim kam thënë: *
»Rrenacak është çdo njeri!«
Si do t’ia shpërblej Zotit *
për të gjitha të mirat që m’i ka dhënë?
Do të ngre gotën e shëlbimit *
e me nderim do të thërras Emrin e Zotit.
Do t’i kryej kushtet e mia bërë Zotit *
në praninë e mbarë popullit të tij.
E çmueshme është para Zotit *
vdekja e shenjtërve të tij.
O Zot, unë jam shërbëtori yt, †
shërbëtori yt dhe biri i shërbëtores sate. *
Ti i këpute hekurat e mi:
ty do të ta kushtoj flinë e lavdit, *
me nderim do të thërras Emrin e Zotit.
Do t’i kryej kushtet e mia bërë Zotit *
në praninë e mbarë popullit të tij,
në oborret e Shtëpisë së Zotit, *
midis teje, o Jerusalem!
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 2Do ta ngre gotën e shëlbimit
e do të thërras Emrin e Zotit.
Ant. 3 Jezusi e përuli vetveten deri në vdekje;
prandaj Hyji e lartësoi në lavdi.
Kënga Fil 2, 6-11
Krishti, shërbëtor i Hyjit
Krishti Jezus, edhe pse me natyrë Hyj, *
barazinë e vet me Të
nuk e çmoi si një visar që s’mundet pa të,
por ia mohoi vetvetes *
e mori natyrën e shërbëtorit
dhe u bë i ngjashëm me njerëz
dhe, për kah pamja e jashtme, *
dukej vetëm njeri.
E përuli vetveten
duke u bërë i dëgjueshëm deri në vdekje,*
mu deri në vdekje në kryq.
Prandaj edhe Hyji e lartësoi tesve *
dhe i dha Emrin që është mbi çdo emër
që në Emër të Jezusit të përkulet çdo gju *
i atyre që janë në qiell, në tokë e në nëntokë
dhe çdo gjuhë të dëshmojë: *
‘Jezu Krishti është Zot!’
Në nder të Hyjit Atë.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 3 Jezusi e përuli vetveten deri në vdekje;
prandaj Hyji e lartësoi në lavdi.
Leximi i shkurtër Heb 13, 20-21
Hyji, burimi i paqes, që e nxori lart nga të vdekurit me anë të gjakut të Besëlidhjes së amshuar Bariun e madh të deleve, Zotin tonë Jezusin, ju bëftë të aftë për çdo vepër të mirë që ta kryeni vullnetin e tij! Ai bëftë në ne çka Atij i pëlqen, nëpër Jezu Krishtin, të cilit i qoftë lavdi në shekuj (të shekujve). Amen.
Përgjigjja e shkurtër
CSa të mëdha janë * veprat e tua, o Zot!
Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot!
DTi i bëre me mirësi dhe urti,
veprat e tua, o Zot!
Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.
Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot!
Kënga ungjillore (Magnificat Lk 1, 46-55)
Viti A:
Ant. Kur u bë mbrëmje,
Jezusi u ngjit vetëm në mal për t’u lutur.
Viti B:
Ant. I forcuar me atë shujtë,
Elia udhëtoi dyzet ditë e dyzet net
deri në malin e Hyjit.
Viti C:
Ant. Jini gati,
porsi ata që presin Zotërinë e vet kur kthehet prej dasmës.
Shpirti im e madhëron Zotin, *
shpirti im me hare i brohorit Hyjit, Shëlbuesit tim,
sepse shikoi me pëlqim mbi shërbëtoren e vet të përvujtë: *
qe se, që tani të gjitha breznitë do të më quajnë të lumtur,
sepse punë të mëdha bëri për mua Hyji i gjithëpushtetshëm *
‑ i shenjtë është Emri i tij!
Mëshira e tij brezni më brezni *
për ata që e druajnë.
E tregoi fuqinë e krahut të vet: *
hodhi poshtë qëllimet e krenarëve,
i rrëzoi princat prej froneve të tyre *
i lartësoi të përvuajturit.
Me të mira i mbushi ata që s’kishin ç’të hanë
e të pasurit i nisi duarthatë.
I ndihmoi Izraelit, shërbëtorit të vet,
duke e sjellë në mend mëshirën
‑ si ua pati premtuar etërve tanë *
në të mirën e Abrahamit e të pasardhësve të tij në amshim.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Viti A:
Ant. Kur u bë mbrëmje,
Jezusi u ngjit vetëm në mal për t’u lutur.
Viti B:
Ant. I forcuar me atë shujtë,
Elia udhëtoi dyzet ditë e dyzet net
deri në malin e Hyjit.
Viti C:
Ant. Jini gati,
porsi ata që presin Zotërinë e vet kur kthehet prej dasmës.
Lutjet e besimtarëve
Krishti tregoi mëshirë ndaj popullit të uritur dhe për të bëri vepra të mrekullueshme. Plot besim dhe përvujtëri ta lusim me përshpirtëri:
Na e trego, o Zot, dashurinë tënde!
O Zot, e pranojmë se të gjitha të mirat na vijnë prej teje:
— bëj që të mos kthehen te ti të pafrytshme, por le të sjellin fryte shëlbimi.
Ti që je drita dhe shpëtimi i të gjithë popujve, ruaji dëshmitarët që i ke dërguar nëpër tërë botën:
— ndize në ta zjarrin e Shpirtit tënd.
Bëj që të gjithë njerëzit të bashkëpunojnë për të formuar një botë të re:
— në përkim me aspiratat e ligjshme të përparimit në drejtësi dhe paqe.
Shërues i shpirtrave dhe trupave, shëroji të sëmurët dhe qëndro afër atyre që janë në çastin e vdekjes:
— me mirësinë tënde na mbush dhe na forco me dhuratën e dashurisë sate.
Të vdekurit, emrat e të cilëve janë të shënuar në librin e jetës:
— numëroji ndër të lumturit e tu.
Ati ynë, që je në qiell, u shenjtëroftë emri yt. Ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullnesa jote, si në qiell ashtu në tokë.
Bukën tonë të përditshme, na e jep sot, na i fal fajet tona si i falim ne fajtorët tanë, e mos na lër të biem në tundim, por na liro nga i Keqi. Amen.
Lutja
O Hyj i gjithëpushtetshëm dhe i amshuar, prej teje kemi guxim të të thërrasim Atë, përforcoje në ne shpirtin e bijësisë hyjnore që të meritojmë të hyjmë në trashëgimin e premtuar. Nëpër Zotin.
Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.
JAVA E NËNTËMBËDHJETË E KOHËS SË RËNDOMTË
Pasmbrëmësorja
Pas Mbrëmësores I të së dielës dhe të kremteve
V Hyj, më eja në ndihmë!
P O Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Në këtë moment është mirë të mbahet një kohë qetësie për të bërë shqyrtimin e ndërgjegjes. Në kremtimet e bashkësive mund të përdoret apo të përshtatet një nga formulat e pendesës që përdoren gjatë meshës.
Puna e pendimit
O Zoti im, po më vjen keq me gjithë zemër për të gjitha mëkatet që i kam bërë. Se kam bjerrë parrizin dhe kam merituar ferrin. Por më fort se të kam fyer Ty, o E mira e pambaruar, që kaq fort më ke dashur. Mëshirë, o Zot! Më fal, o Zot! Po të jap fjalën, me ndihmën tënde, që mos të të fyej më kurrë. Amen!
Himni
Para fundit të dritës,
ty duam, krijuesi i sendeve,
me mirësinë e zakontë,
të na kryesosh në roje.
Ty ëndrofshin zemrat tona,
në gjumë të rëndë Ty ndjefshin,
dhe gjithmonë lavdinë tënde
këndofshin në ag të dritës.
Na jep jetë të shëndetshme,
ngrohtësinë tonë përtërije,
mjegullën e zezë të natës
ta sqarojë drita jote.
Na jep, Atë fuqiplotë,
me anë t’Hyjit Jezu Krisht,
që me ty në amshim
mbretëron me Shpirtin Shenjt. Amen.
Ose:
O Krisht, që tërë shkëlqim e dritë
zbulon errësitë e natës,
e ndriçim drite quhesh
kur dritë u flet të lumëve.
O Hy i Shenjtë të lutemi
Ti në këtë natë na ruaj;
në ty të gjejmë pushimin,
na i bëj të qeta orët.
Nëse sytë i zë gjumi,
për ty zemra t’rrijë zgjuar;
të mbrosh me dorën tënde
besnikët që të duan.
Shiko, o mbrojtësi ynë,
na ruaj ndër prita e kurthe,
sundo shërbëtorët tu
që me gjak tënd shpërbleve.
O Krisht, mbret shumë i drejtë,
Ty e Atit iu qoftë lavdia,
me Shpirtin Ngushëllimtar
ndër shekujt e përhershëm. Amen.
Ant. 1 Ki mëshirë për mua, o Zot: dëgjoje lutjen time.
Ose:
Në ty shpresoj, o Zot, dhe në paqe bie në gjumë.
Psalmi 4 (2-9)
Uratë falënderimi
Hyji tha: “Prej errësirës le të shndrisë drita!”, ai ndriti në zemrat tona, që të shkëlqejë njohuria e lavdisë së Hyjit në fytyrën e Krishtit (2 Kor 4, 6).
Kur të të thërras në ndihmë, më dëgjo, o Hyj, drejtësia ime! †
Ti që më shpëtove në vështirësi: *
ki mëshirë për mua e ma dëgjo uratën!
Deri kur, o njerëz, do të jeni zemërgurë? *
Përse e doni kotësinë e ndiqni rrenën?
Dijeni: Zoti bën mrekulli për shenjtin e vet, *
Zoti më dëgjon kur unë e thërras në ndihmë.
Zemërohuni e mos mëkatoni, †
përsiatni në zemrat tuaja, *
në shtrojat tuaja e qetësohuni.
Flijoni fli drejtësie *
e shpresën kijeni në Zotin!
Shumë thonë: »Kush do të na bëjë ta shohim fatbardhësinë?« *
Le të ndritë mbi ne, o Zot, drita e fytyrës sate!
Ti ndikove në zemrën time më shumë gëzim *
sesa kur të tjerëve u bëhet grurë e verë me shumicë!
Posa bie në shtrojë
gjumi menjëherë më merr në qetësi, *
sepse vetëm ti, o Zot, ma jep pushimin e qetë.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 1 Ki mëshirë për mua, o Zot: dëgjoje lutjen time.
Ose:
Në ty shpresoj, o Zot, dhe në paqe bie në gjumë.
Ant. 2 Bekojeni Zotin gjatë natës.
Psalmi 134 /133/ (1-3)
Lutje nate në tempull
Lavdërojeni Hyjin tonë, të gjithë shërbëtorët e tij! (Zb 19, 5).
Tani bekojeni Zotin †
të gjithë ju, shërbëtorët e Zotit, *
që qëndroni natën në Shtëpinë e Zotit.
Ngritni duart tuaja drejt Shenjtërores *
e bekojeni Zotin!
Prej Sionit të bekoftë Zoti *
që krijoi qiellin e tokën!
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 2 Bekojeni Zotin gjatë natës.
Leximi i shkurtër Lp 6, 4-7
Dëgjo, Izrael! Zoti, Hyji ynë, është një Zot i vetëm! Duaje Zotin, Hyjin tënd me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd e me gjithë fuqinë tënde! Këto urdhërime që po t’i jap sot unë, mbaji gjithmonë në zemrën tënde! Ua përsërit fëmijëve të tu! Fol për to kur të jesh në shtëpi e kur të jesh duke udhëtuar, kur të biesh në shtrojë e kur të ngrihesh nga shtroja.
Përgjigjja e shkurtër
CO Zot, * në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.
O Zot, në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.
DO Hyj i së vërtetës, ti më ke shëlbuar:
në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.
Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt.
O Zot, në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim.
Ant. Na shpëto, o Zot, derisa rrimë zgjuar;
na ruaj kur flemë: që të rrimë zgjuar me Krishtin
dhe të gjejmë prehje në paqe.
Kënga e Simonit Lk 2, 29-32
Krishti, drita e popujve dhe lavdia e Izraelit.
Tani, o Zot, mund të lejosh të vdesë *
shërbëtori yt në paqe sikurse the ti vetë,
sepse me sytë e mi e pashë shëlbimin *
që ti e bëre gati në sy të të gjithë popujve:
Dritën që bën të njohin Ty paganët *
e që i jep nder popullit tënd, Izraelit.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. Na shpëto, o Zot, derisa rrimë zgjuar;
na ruaj kur flemë: që të rrimë zgjuar me Krishtin
dhe të gjejmë prehje në paqe.
Lutja
O Hyj, i gjithëpushtetshëm, kujdesohu për ne këtë natë: dora jote le të na zgjojë në ditën e re që të mund ta kremtojmë me gëzim ngjalljen e Birit tënd. Ai që është Zot
Në të kremte që qëllojnë jo në ditën e diel:
Lutja
Vizitoje, o Atë, shtëpinë tonë dhe na mbro prej sulmeve të armikut; le të vijnë engjëjt e shenjtë që të na ruajnë në paqe, e bekimi yt le të jetë gjithmonë me ne. Nëpër Zotin
Vijon bekimi edhe kur Pasmbrëmësorja thuhet personalisht
Zoti i gjithëpushtetshëm na dhuroftë një natë të qetë
dhe një mbarim të mirë.
CAmen.
Antifona drejtuar Virgjrës Mari
Të falemi Mbretëreshë, Nëna e mëshirës, jeta, ëmbëlsimi e shpresa jonë, të falemi! Ty të thërrasim ne të shkretët, bijtë e Evës, që po fshajmë, po gjëmojmë e po qajmë në këtë shekull plot me lot. Deh pra, pajtorja jonë, ata sy të mëshirshëm të tu silli prej nesh! E Jezusin, të bekuarin, frytin e barkut tënd, pas kësaj shkretie na e kallëzo. O e dhimbshmja, o e buta, o e ëmbla Virgjëra Mari! Amen.
Nën mbrojtjen tënde po ngasim, o shenjta Nëna e Hyjit, mos na i përbuz lutjet ndër nevoja tona, por, o virgjëra e lume dhe e bekuar, na shpëto përherë prej të gjithë rreziqesh, Zoja jonë, dhe ndërmjetëse e jona. Me Birin tënd na pajto, Birit tënd na porosit ndër duar të Birit tënd na lësho.
Përfundimi i Orës, sikurse në Shërbesën e rëndomtë.
RM Albania